ร้องระเบ็งเซ็งแซ่ คือ
- ก. ร้องดังอื้ออึงแซ่ไปหมด.
- ร้อง ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, ( ปาก ) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ระเบ็ง ๑ น. การมหรสพชนิดหนึ่งของหลวง ที่แสดงในงานพระราชพิธีสมโภช เช่น พระราชพิธีโสกันต์. ๒ ว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, มักใช้เข้าคู่กับคำ เซ็งแซ่
- ระเบ็งเซ็งแซ่ อื้ออึง
- เซ ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
- เซ็ง ว. ชืด, จืดชืด, หมดรส, (ใช้เรียกสิ่งที่ควรจะบริโภคหรือจัดทำในเวลาหนึ่ง แต่ทิ้งไว้นานเกินควร), หมดความตื่นเต้น.
- เซ็งแซ่ ว. ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด.
- แซ น. ชื่อเรือรบไทยโบราณ ใช้แห่เวลาเสด็จพระราชดำเนินทอดกฐิน.
- แซ่ ๑ ว. มีเสียงอื้ออึงจนฟังไม่ได้ศัพท์, โจษกันแพร่หลาย. ๒ น. ชื่อสกุลวงศ์ของจีน. ( จ. ).
- ระเม็งเซ็งแซ่ ดังระงม ระเบ็ง ละเม็ง อื้ออึง
- กระเบื้องรู น. กระเบื้องเคลือบจีน มีลายโปร่งสำหรับกรุตามผนังหรือกำแพงให้มีช่องลม.
- ซองระเบิด รังเพลิง โรงเก็บกระสุนดินปืน
- เมืองหลวงประเทศลักเซมเบิร์ก กรุงลักเซมเบิร์ก
- เหมืองระเบิดหิน บ่อหิน เหมืองหิน เหมืองเจาะหิน
มือถือ