ระเบ็งเซ็งแซ่ คือ

• อื้ออึง

• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระเบ็ง     ๑ น. การมหรสพชนิดหนึ่งของหลวง ที่แสดงในงานพระราชพิธีสมโภช เช่น พระราชพิธีโสกันต์. ๒ ว. ดัง, ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด, มักใช้เข้าคู่กับคำ เซ็งแซ่
• เซ     ว. อาการที่ขาดความทรงตัวจนโอนเอนไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เดินเซ, ลักษณะที่โย้ไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น เรือนเซ.
• เซ็ง     ว. ชืด, จืดชืด, หมดรส, (ใช้เรียกสิ่งที่ควรจะบริโภคหรือจัดทำในเวลาหนึ่ง แต่ทิ้งไว้นานเกินควร), หมดความตื่นเต้น.
• เซ็งแซ่     ว. ดังอื้ออึงแซ่ไปหมด.
• แซ     น. ชื่อเรือรบไทยโบราณ ใช้แห่เวลาเสด็จพระราชดำเนินทอดกฐิน.
• แซ่     ๑ ว. มีเสียงอื้ออึงจนฟังไม่ได้ศัพท์, โจษกันแพร่หลาย. ๒ น. ชื่อสกุลวงศ์ของจีน. ( จ. ).
• ร้องระเบ็งเซ็งแซ่    ก. ร้องดังอื้ออึงแซ่ไปหมด.
• ระเม็งเซ็งแซ่    ดังระงม ระเบ็ง ละเม็ง อื้ออึง
• ระเบียงเล็กๆ    เฉลียงเล็กๆ
• ประเทศแซมเบีย    แซมเบีย
• เมืองหลวงประเทศแซมเบีย    ลูซากา
• กระเบื้องเคลือบ    n. สิ่งที่ทำด้วยดินประสมอย่างดี เนื้อมีลักษณะแข็งและขาว เคลือบผิวเป็นมัน ตัวอย่างการใช้: แจกันกระเบื้องเคลือบจากญี่ปุ่น มีราคาแพงมาก
• ซึ่งเป็นระเบียบ    ซึ่งดําเนินตามแบบแผน ซึ่งมีแบบแผน ซึ่งจัดเรียงตามระบบ ซึ่งเป็นไปตามระเบียบ
• ระเบิดตั้งเวลา    ระเบิดเวลา