หันไปสู่ทะเล คือ

• มุ่งไปทางทะเล
  หันไปทางทะเล
  ไปยังทะเล

• หัน     ๑ ก. ผันร่างไปทางใดทางหนึ่ง เช่น หันซ้าย คือ ผันร่างไปทางซ้าย หันขวา คือ ผันร่างไปทางขวา, ผินไปทางใดทางหนึ่ง เช่น
• หันไป     1) v. ชื่อพ้อง: เปลี่ยนใจ ตัวอย่างการใช้: เพลโตไม่ได้ให้ความสนใจเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์มากนัก แต่ได้หันไปหาเรื่องตรรกวิทยามากกว่า 2)
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปสู่     เข้าสู่ ไปยัง สู่
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู่     ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
• สู่ทะเล     ท่องเที่ยวในทะเล สำหรับเดินสมุทร เกี่ยวกับการเดินทางในท้องทะเล เกี่ยวกับการเดินสมุทร เกี่ยวกับชาวเรือ แล่นในทะเล
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ทะเล     น. ห้วงน้ำเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.
• ซึ่งหันไปสู่ทะเล    มุ่งไปสู่ทะเล หันไปทางทะเล
• มุ่งไปสู่ทะเล    ซึ่งหันไปสู่ทะเล หันไปทางทะเล
• หันไปทางทะเล    ซึ่งหันไปสู่ทะเล มุ่งไปสู่ทะเล มุ่งไปทางทะเล หันไปสู่ทะเล ไปยังทะเล
• ทิศทางไปสู่ทะเล    ทิศทางจากพื้นดินไปยังทะเล
• ทิศทางจากพื้นดินไปยังทะเล    ทิศทางไปสู่ทะเล
• เนินที่ยื่นไปในทะเล    แหลม