มุ่งไปสู่ทะเล คือ

• ซึ่งหันไปสู่ทะเล
  หันไปทางทะเล

• มุ     ก. ตั้งใจเอาจริงเอาจัง เช่น มุดูหนังสือ มุสู้ มุจะเอาชนะให้ได้, มักใช้เข้าคู่กับคำ มานะ เป็น มุมานะ เช่น เขามุมานะทำงาน.
• มุ่ง     ก. ตั้งใจ เช่น มุ่งทำความดี, ตั้งหน้า เช่น มุ่งศึกษาหาความรู้, ในบทกลอนใช้ว่า ม่ง ก็มี.
• มุ่งไป     ดุ่ม ดุ่มๆ ด่อม ตรงไป
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• ไปสู่     เข้าสู่ ไปยัง สู่
• สู     ๑ ( วรรณ ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. ( ตะเลงพ่าย ). ๒ ( โบ ) ส. ท่าน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒.
• สู่     ก. ไปเยี่ยม เช่น ไปมาหาสู่กัน; แบ่งให้ เช่น มีอะไรก็เอามาสู่กันกิน. บ. ถึง, ยัง, เช่น หันหน้าสู่ทิศเหนือ ขอจงไปสู่สุคติ.
• สู่ทะเล     ท่องเที่ยวในทะเล สำหรับเดินสมุทร เกี่ยวกับการเดินทางในท้องทะเล เกี่ยวกับการเดินสมุทร เกี่ยวกับชาวเรือ แล่นในทะเล
• ทะ     ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น
• ทะเล     น. ห้วงน้ำเค็มที่เวิ้งว้างกว้างใหญ่ แต่เล็กกว่ามหาสมุทร. ว. ที่อยู่หรือเกิดในทะเล เช่น สาหร่ายทะเล ปลิงทะเล แมงดาทะเล.
• ทิศทางไปสู่ทะเล    ทิศทางจากพื้นดินไปยังทะเล
• หันไปสู่ทะเล    มุ่งไปทางทะเล หันไปทางทะเล ไปยังทะเล
• มุ่งไปทางทะเล    หันไปทางทะเล หันไปสู่ทะเล ไปยังทะเล
• ซึ่งหันไปสู่ทะเล    มุ่งไปสู่ทะเล หันไปทางทะเล
• แทะเล็ม    v. กัดกินทีละน้อย , , ชื่อพ้อง: และเล็ม ตัวอย่างการใช้: ฝูงวัวควายเดินแทะเล็มหญ้าอยู่ตามทุ่งนา