หัวคั่น คือ

• ข้อความคั่น

• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• คั่น     ก. แทรกหรือกั้นอยู่ในระหว่าง.
• หัวคว่ำ    น. ชื่อฝีชนิดหนึ่งที่มีหัวอยู่ข้างใน.
• หัวคันนา    น. ดินที่พูนขึ้นเป็นคันตามท้องนาสำหรับขังน้ำไว้, คันนา หรือ ลูกคัน ก็เรียก.
• หัวคิด    น. การใช้สมองคิด, สติปัญญา.
• หัวคุ้ง    น. ส่วนเริ่มต้นของโค้งแม่น้ำ.
• หัวค่ำ    น. เวลาแรกมืด, เวลายังไม่ดึก.
• หัวค่ํา    ค่ํา
• แต่หัวค่ำ    แต่เช้า
• แต่หัวค่ํา    ก่อนเวลาที่กําหนดไว้
• ไร้หัวคิด    โง่ บัดซบ ไร้สมอง
• ซึ่งมีหัวคิด    ฉลาด ซึ่งมีไหวพริบ มีเชาว์ปัญญา
• ตัวค้ำจุน    สิ่งค้ำจุน
• รูนิ้วค้ำ    รูค้ำ
• เที่ยวค้น    ชอบยุ่งเรื่องของชาวบ้าน ชอบสืบ-สวน สอดรู้สอดเห็น อยากรู้อยากเห็น