อันตร- คือ

• อันตะระ-
  น. ช่อง.
  ว. ภายใน, ชั้นใน; ใกล้เคียง, เกือบ; ระหว่าง; อื่น, ต่างไป. (ป., ส.).

• อัน     น. สิ่ง, ชิ้น; ทะลาย เช่น อันหมาก อันมะพร้าว; คำบอกลักษณะสิ่งของซึ่งโดยปรกติมีลักษณะแบนยาวหรือเป็นชิ้นเป็นแผ่นเป็นต้น,
• อันต     อันตะ- น. ลำไส้ใหญ่, ราชาศัพท์ว่า พระอันตะ. ( ป. ; ส. อนฺตฺร).
• อันตร     อันตะระ- น. ช่อง. ว. ภายใน, ชั้นใน; ใกล้เคียง, เกือบ; ระหว่าง; อื่น, ต่างไป. ( ป. , ส. ).
• ตร     หล่อ
• อันตรา    อันตะรา นิ. ระหว่าง. (ป.).
• อัพภันตร    อับพันดอน, -ตะระ- น. ส่วนใน, ภายใน, ท่ามกลาง; ชื่อมาตราวัดในบาลี ราว ๗ วา เป็น ๑ อัพภันดร. (ป.; ส. อภฺยนฺตร).
• อัพภันตร-    อับพันดอน, -ตะระ- น. ส่วนใน, ภายใน, ท่ามกลาง; ชื่อมาตราวัดในบาลี ราว ๗ วา เป็น ๑ อัพภันดร. (ป.; ส. อภฺยนฺตร).
• อันตราย    อันตะราย น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).
• ขึ้นตรงต่อ    ขึ้นอยู่กับ สังกัด ขึ้นกับ ขึ้นอยู่ รวมอยู่ หมายหมู่
• ดูอันตราย    ดูน่ากลัว ที่ไม่เป็นมิตร
• มีอันตราย    ตามดวง เป็นการลอง เสี่ยง เสี่ยงดวง เสี่ยงภัย เสี่ยงอันตราย
• อันตรการณ์    น. เหตุขัดข้อง, อุปสรรค, ความติดขัด. (ป.).
• อันตรธาน    อันตะระทาน, อันตฺระทาน ก. สูญหายไป, ลับไป. (ป., ส.).
• อันตรภาค    -พาก (สถิติ) น. ช่วงคะแนนหรือขอบเขตของคะแนนเป็นต้นในขั้นหนึ่ง ๆ ในตารางแจกแจงความถี่ เช่น อันตรภาคของคะแนนตั้งแต่ ๘๖-๑๐๐ เป็นอันดับ ๑.
• อันตรวาสก    -วาสก น. ผ้าสบง. (ป.).