อัพภันตร คือ

• อับพันดอน, -ตะระ-
  น. ส่วนใน, ภายใน, ท่ามกลาง; ชื่อมาตราวัดในบาลี ราว ๗ วา เป็น ๑ อัพภันดร. (ป.; ส. อภฺยนฺตร).

• ตร     หล่อ
• อัพภันตร-    อับพันดอน, -ตะระ- น. ส่วนใน, ภายใน, ท่ามกลาง; ชื่อมาตราวัดในบาลี ราว ๗ วา เป็น ๑ อัพภันดร. (ป.; ส. อภฺยนฺตร).
• อัพภันดร    อับพันดอน, -ตะระ- น. ส่วนใน, ภายใน, ท่ามกลาง; ชื่อมาตราวัดในบาลี ราว ๗ วา เป็น ๑ อัพภันดร. (ป.; ส. อภฺยนฺตร).
• อัพภาน    อับพาน น. การชักกลับมา, ในวินัยหมายถึง การรับภิกษุผู้ต้องอาบัติสังฆาทิเสส และได้ถูกทำโทษคือ อยู่ปริวาสแล้วให้กลับคืนเป็นผู้บริสุทธิ์, การสวดประกาศเรื่องนี้ เรียกว่า สวดอัพภาน. (ป.).
• อัพภาส    อับพาด น. คำซ้ำ, ในไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต หมายเอา การซ้อนหรือซ้ำอักษรลงหน้าศัพท์ เช่น ชวาล (เรือง) เป็น ชัชวาล (รุ่งเรือง), ในภาษาไทยก็ใช้ เช่น ครื้น ครึก ยิ้ม แย้ม ใช้ อัพภาส เป็น คะครื้น คะครึก ยะ
• อันตร    อันตะระ- น. ช่อง. ว. ภายใน, ชั้นใน; ใกล้เคียง, เกือบ; ระหว่าง; อื่น, ต่างไป. (ป., ส.).
• อันตร-    อันตะระ- น. ช่อง. ว. ภายใน, ชั้นใน; ใกล้เคียง, เกือบ; ระหว่าง; อื่น, ต่างไป. (ป., ส.).
• อันตรา    อันตะรา นิ. ระหว่าง. (ป.).
• อันตราย    อันตะราย น. เหตุที่อาจทำให้ถึงแก่ความตายหรือพินาศ. (ป., ส. อนฺตราย ว่า อุปสรรคหรือภัยอันมาในระหว่าง).
• อัพภูตธรรม    น. ชื่อคัมภีร์ในพระพุทธศาสนาส่วน ๑ ใน ๙ ส่วนที่เรียกว่า นวังคสัตถุศาสน์. (ป.).
• ขึ้นตรงต่อ    ขึ้นอยู่กับ สังกัด ขึ้นกับ ขึ้นอยู่ รวมอยู่ หมายหมู่
• ดูอันตราย    ดูน่ากลัว ที่ไม่เป็นมิตร
• มีอันตราย    ตามดวง เป็นการลอง เสี่ยง เสี่ยงดวง เสี่ยงภัย เสี่ยงอันตราย
• อันตรการณ์    น. เหตุขัดข้อง, อุปสรรค, ความติดขัด. (ป.).
• อันตรธาน    อันตะระทาน, อันตฺระทาน ก. สูญหายไป, ลับไป. (ป., ส.).