โพเตมกิน คือ

• กริกอริ โพเตมกิน

• โพ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Ficus religiosa L. ในวงศ์ Moraceae เป็นต้น ไม้ซึ่งเป็นที่ตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ใบรูปหัวใจ ปลายยาวคล้ายหาง ผลกินได้
• เต     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• ตม     ตะมะ- น. ความมืด, ความเศร้าหมอง, ความเขลา. ( ป. ; ส. ตมสฺ). ๒ น. ดินเปียกที่เหนียวกว่าเลน.
• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• กิน     ก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินน้ำ, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา,
• กริกอริ โพเตมกิน    โพเตมกิน
• เตมูจิน    เจงกิสข่าน
• โพเดียม    แท่นปาฐก แท่นปาฐกถา
• เติมกลิ่น    ใส่น้ําหอม
• เต็มกลืน    สุดจะทน เหลือทน
• โพเลนซ์    ฟรานซิล โพเลนซ์
• โพเวลล์    เคซิล แฟรงค์ โพเวลล์
• จีน-เบพติสต์ โพเควลิน    โมเลียร์
• เอ็ดวิน โพเวลล์ ฮับเบิล    ฮับเบิล เอ็ดวิน ฮับเบิล
• อาร์เตมิส    ซินเธีย