อาร์เตมิส คือ
"อาร์เตมิส" อังกฤษ"อาร์เตมิส" จีน
- อา ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
- อาร์ เรินต์เกน ความยาวเส้นรัศมี ค่าคงที่ของก๊าซ r ตัวอาร์
- เต ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
- ตม ตะมะ- น. ความมืด, ความเศร้าหมอง, ความเขลา. ( ป. ; ส. ตมสฺ). ๒ น. ดินเปียกที่เหนียวกว่าเลน.
- มิ ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
- มิส มิดสะ-, มิดสะกะ- ว. เจือ, ปน, คละ. ( ป. มิสฺส, มิสฺสก; ส. มิศฺร, มิศฺรก).
- อาร์เตมัส วาร์ด บราวน์ ชาร์ลส์ ฟาร์ราร์ บราวน์
- สัตมวาร สัดตะมะวาน น. วันที่ครบ ๗, วันทำบุญครบ ๗ วันของผู้ตาย.
- สัตม ว. ที่ ๗. (ป. สตฺตม).
- สัตม- ว. ที่ ๗. (ป. สตฺตม).
- ฮิปโปโปเตมัส น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมในวงศ์ Hippopotamidae ใช้ชีวิตส่วนใหญ่อยู่ในน้ำมากกว่าบนบก หนังหนาสีน้ำตาล ริมฝีปากหนา ฟันหน้าและเขี้ยวยาวมาก ถิ่นกำเนิดอยู่ในทวีปแอฟริกา มี ๒ ชนิด คือ ชนิด Hippopotamus a
- เตมูจิน เจงกิสข่าน
- อาตม อาดตะมะ- น. ตน, ตัวตน. (ส. อาตฺมนฺ, อาตฺมา ว่า ตน, วิญญาณ, ร่างกาย; ป. อตฺต, อตฺตา).
- อาตมัน น. อัตตาหรือดวงวิญญาณ ซึ่งศาสนาและปรัชญาฮินดูถือว่าเที่ยงแท้ถาวร. (ส.).
- อาตมา ๑ -พาบ, อาดตะมา ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด สำหรับพระภิกษุสามเณรพูดกับคฤหัสถ์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. (ส. อาตฺมภาว, อาตฺมา). ๒ น. ตัวเอง เช่น ไม่พอเลี้ยงอาตมา. (ส.).