โสกันต์ คือ
- (ราชา) ก. โกนจุก (ใช้แก่พระองค์เจ้าขึ้นไป).
- โสก ๑ น. โศก. ( ป. ). ๒ ( ถิ่น-อีสาน ) น. โฉลก, ลักษณะซึ่งมีทั้งส่วนดีและส่วนไม่ดี ถ้าดีเรียกว่า ถูกโสก ถ้าไม่ดีเรียกว่า ไม่ถูกโสก
- สก สะกะ- ว. ของตน. ( ป. ; ส. สฺวก). ๒ น. ผม. ( ข. สก่). ๓ ( โบ ) ก. สะเด็ดน้ำ เช่น เอาข้าวที่ซาวน้ำแล้วใส่ในตะแกรงเพื่อให้น้ำแห้ง
- กัน ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
- กันต์ ก. ตัด, โกน, เช่น เกศากันต์ (ตัดผม, โกนผม); ยินดี, พอใจ, เช่น สุนทรกันต์ มุทุกันต์. ว. น่าใคร่, น่าพอใจ, งดงาม, เช่น กันตาภิรมย์ หมายถึง
- โสกโดก โสกกะโดก ว. สัปดน, หยาบโลน.
- สกุนต์ น. นก. (ป.; ส. ศกุนฺต).
- จีนแสโสกา น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
- อาวุโสกว่า ผู้สูงอายุ
- โสกาดานา น. คนใช้, ขอเฝ้า. (ช.).
- คนที่สกปรกโสมม น่ารังเกียจ น่าขยะแขยง vt. สิ่งสะสมหรือคราบที่สกปรกโสมม
- ผู้ที่อาวุโสกว่า ผู้บังคับบัญชา ผู้ที่เหนือกว่า
- ผู้มีอาวุโสกว่า ผู้ที่มีอายุมากกว่า
- คนที่อ่อนอาวุโสกว่า ผู้ที่อายุน้อยกว่า รุ่นน้อง
- ความเป็นผู้ที่อ่อนอาวุโสกว่า ความเป็นผู้ที่อ่อนวัยกว่า
- ที่สกปรกโกโรโกโส กับดักหนู ที่จนตรอก
มือถือ