ไขย่น คือ
- น. ม่านจีบ. (ประชุมพงศ.).
- ไข ๑ น. มันข้น, น้ำมันที่ได้จากสัตว์ พืช หรือแร่ ที่แข็งตัวในอุณหภูมิปรกติ; น้ำมันที่มีสถานะเป็นของแข็งเนื่องจากอยู่ในอุณหภูมิต่ำ. ( อ. wax). ๒
- ขย ขะยะ- ( แบบ ) น. ความสิ้นไป, ความเสื่อมไป, โดยมากใช้ในสมาส เช่น ขยธรรม อาสวักขยญาณ, ถ้าใช้โดด ๆ หรือเป็นคำท้ายสมาส เป็น ขัย เช่น อายุขัย. ( ป.
- ย่น ก. ร่นให้สั้นหรือให้เร็วเข้า เช่น ย่นหนทาง ย่นเวลา, หดร่นเข้าไป เช่น คอย่น, ร่นเป็นริ้วรอย เช่น หน้าย่น, ไม่เรียบ เช่น เสื้อผ้าย่น.
- อสงไขย อะสงไข ว. มากจนนับไม่ถ้วน. น. ชื่อมาตรานับจำนวนใหญ่ที่สุด คือ โกฏิยกกำลัง ๒๐. (ป. อสงฺเขยฺย; ส. อสํขฺย).
- แก้ไขยาก ยากจะแก้ไข
- ไข่ลูกเขย น. อาหารของคาวทำด้วยไข่ต้มทั้งลูก ปอกเปลือกแล้วทอดน้ำมัน เคล้ากับน้ำตาลน้ำปลาที่เคี่ยวจนงวด, (โบ) ไข่ญี่ปุ่น.
- ขยี่ขยัน ขะหฺยี่ขะหฺยัน ก. ขยันขันแข็ง เช่น เห็นก็จะขยี่ขยันเขยื้อน. (ม. ร่ายยาว ชูชก).
- ขยัน ๑ ขะหฺยัน ก. ทำการงานอย่างแข็งขันไม่ปล่อยปละละเลย, ทำหรือประพฤติเป็นปรกติสม่ำเสมอ, ไม่เกียจคร้าน; แข็งแรง, เข้าที, เช่น เนื้อหนังขยันมั่นคงนัก. (อิเหนา), พอก้ำกึ่งกลางนั้นขยันนัก. (เพลงยาวถวายโอวาท)
- ขยั้น ขะยั่น ก. คร้าม, เกรง, ไม่กล้า, แหยง.
- ขยับสูงขึ้น เคลื่อนไปเร็วขึ้น
- คนขยัน คนสนุกสนาน
- น้าเขย คุณน้า คุณลุง คุณอา น้าผู้ชาย ผู้ให้กำลังใจ ลุง อาผู้ชาย อาเขย
- ยาขยัน ยาบ้า ยาม้า แอมเฟตามีน ยากระตุ้น ยากระตุ้นประสาท
- เขยิน ขะเหฺยิน ก. ยื่นออกมา เช่น ฟันเขยิน, เผยอขึ้น เช่น ไม้เขยิน ตะปูเขยิน.
- ไขมัน น. สารประกอบอินทรีย์จำพวกหนึ่งมีทั้งในสัตว์และพืช ไม่ละลายน้ำ, ถ้าเป็นของเหลวในอุณหภูมิปรกติเรียก น้ำมัน, ถ้าเป็นของแข็งในอุณหภูมิปรกติเรียก ไข. (อ. fat); (ปาก) เรียกเนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดหนึ่งในคน
มือถือ