ไม่น่าใส่ใจ คือ

• ขี้ประติ๋ว
  ซึ่งไม่สลักสําคัญ
  ซึ่งไม่สําคัญ
  เล็ก ๆ

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ม่น     ( ถิ่น-อีสาน ) ก. ซุก, แทรก.
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่าใส่ใจ     ผิดจากธรรมดา หายาก เด่น ไม่ปกติ
• ใส     ว. แจ่มกระจ่าง เช่น ฟ้าใส, ไม่ขุ่น, ไม่มัว, เช่น น้ำใส กระจกใส.
• ใส่     ก. สวม เช่น ใส่เสื้อ ใส่กางเกง, เอาไว้ข้างในภาชนะหรือสถานที่เป็นต้น เช่น กรอกน้ำใส่ขวด นำนักโทษไปใส่คุก, บรรทุก เช่น เอาสินค้าใส่รถ.
• ใส่ใจ     ก. ใส่ไว้ในใจ, จดจำ, เช่น จำใส่ใจไว้ให้ดีนะ, เอาใจจดจ่อ เช่น นักเรียนควรใส่ใจในการศึกษาเล่าเรียนให้มาก.
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ไม่เอาใจใส่    ไม่สนใจ ละทิ้ง ทอดทิ้ง ทิ้งขว้าง ละเลย ไม่รับผิดชอบ ทิ้งๆ ขว้างๆ ไม่เอาธุระ ไม่ไยดี มองข้าม ไม่นําพา ความเพิกเฉย ความเฉยเมย ชอบลืม ซึ่งทำให้ลืม สะเพร่า ไม่ตระหนักใจ ไม่ระมัดระวัง เฉื่อยชา เซื่องซึม
• จําใส่ใจ    จดจํา จําขึ้นใจ
• การไม่เอาใจใส่    การละเลย ความประมาท ความหละหลวม ความไม่เอาใจใส่
• ซึ่งไม่เอาใจใส่    ซึ่งไม่กังวล ซึ่งไม่พะวงถึง ซึ่งไม่สนใจ เพิกเฉย ซึ่งละเลย ซึ่งไม่คํานึงถึง ซึ่งไม่ระมัดระวัง เมินเฉย ไม่สนใจ
• อย่างไม่เอาใจใส่    อย่างสะเพร่า อย่างเลินเล่อ อย่างประมาท
• โดยไม่เอาใจใส่    โดยไม่คํานึงถึง
• น่าเอาใจใส่    น่าทึ่ง น่าจดจำ

• การพูดคุยนี่ไม่น่าใส่ใจเลย
• แล้วคุณรู้ไหมว่าพวกเขาทำกับฉันอย่างน่าสมเพชเหมือนกับว่าฉันไร้ค่าหรือไม่น่าใส่ใจ