(นพมาศ) คือ
- มาจาก เรื่องนางนพมาศ ฉบับราชบัณฑิตยสภา พ.ศ. ๒๔๗๒
- นพ นบ, นบพะ- ว. เก้า (ใช้ประกอบหน้าศัพท์อื่น). ( ป. นว; ส. นวนฺ).
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- มาศ น. ทอง; กำมะถัน.
- คนพม่า ชาวพม่า
- ภาพมายา n. ภาพที่ไม่เป็นไปตามจริง ตัวอย่างการใช้: สิ่งเหล่านั้นเป็นเพียงภาพมายาที่ลวงตาเราเท่านั้นเอง clf.: ภาพ
- สุภาพมาก มีมารยาทมาก
- เทพมาร์ส มาร์ส ดาวอังคาร
- ความสุภาพมาก ความมีมารยาท
- ผลคุนีบูรพมาส -บูระพะมาด น. วันเพ็ญในนักษัตรอุตรผลคุนี. (ส. ผาลคุนี + ปูรฺว + มาส).
- อพยพมาจาก ย้ายมาจาก
- อย่างสุภาพมาก อย่างมีมารยาทดี อย่างวางมาดเป็นผู้ดี
- มานพ -นบ น. คน. (ป.). (มาจากศัพท์ มนุ).
- นิรินธนพินาศ -รินทะนะ- น. ความหมดสิ้นอย่างไฟขาดเชื้อ คือ ไม่ลุกลามได้อีก (มักใช้เปรียบถึงความดับกิเลสของพระอรหันต์).
- บ้านพักอาศัย บ้าน ที่พัก ที่อยู่อาศัย ชุมชน ที่พักอาศัย บ้านช่อง บ้านเรือน สถานที่อยู่
- อาศัยในพุ่มไม้ อาศัยตามพุ่มไม้
มือถือ