(ไกรทอง) คือ
- มาจาก พระราชนิพนธ์บทละครเรื่องไกรทอง สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ พิมพ์ทูลเกล้าฯ ถวาย พ.ศ. ๒๔๕๖
- ไก ๑ น. ที่สำหรับเหนี่ยวให้ลูกกระสุนเป็นต้นลั่นออกไปเช่น ไกปืน ไกหน้าไม้. ๒ น. ผักไก. ( ดู เทา ๒ ).
- ไกร ๑ ไกฺร น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ในสกุล Ficus วงศ์ Moraceae ลักษณะคล้ายต้นไทร มี ๒ ชนิด คือ ชนิด F. concinna Miq. เปลือกสีเทาค่อนข้างเรียบ
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- รท รด, ระทะนะ น. ฟัน, งา, เช่น ทวิรท = สัตว์ ๒ งา คือ ช้าง. ( ป. , ส. ).
- ทอ ๑ ก. พุ่งเส้นด้ายหรือเส้นไหมเป็นต้นให้ขัดกับเส้นยืนในเครื่องทอ เช่น ทอผ้า ทอไหม ทอกระสอบ ทอเสื่อ. ๒ ( ถิ่น ) ก. ขวิด, กระทบ, ชน, เช่น
- ทอง ๑ น. ธาตุแท้ชนิดหนึ่งเนื้อแน่นมาก สีเหลืองสุกปลั่ง เป็นโลหะมีค่า เช่น บ่อทอง เหรียญทอง ทองแท่ง ทองลิ่ม, เรียกเต็มว่า ทองคำ;
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- เครื่องจักรทอผ้า เครื่องจักรสิ่งทอ เครื่องจักรอุตสาหกรรมสิ่งทอ
- ไทรทอง ดู กร่าง.
- ทองกร (ราชา) น. กำไลมือ.
- กรงทอง (ราชา) น. เรียกเปลที่ทำเป็นลูกกรง ว่า พระกรงทอง.
- ไก่ทอด n. อาหารประเภททอดชนิดหนึ่งที่ทำจากไก่ ตัวอย่างการใช้: อาหารฟาสต์ฟู้ดที่ส่วนใหญ่จะมีรสจัดและรสเค็มมากๆ เช่น ไก่ทอด อาจทำให้เกิดโรคไตวายได้
- แตรทองเหลือง ทรอมโบน
- กรองทอง น. ผ้าโปร่งอันทอหรือถักด้วยเส้นลวดทองหรือไหมทอง.
- ปีกไก่ทอด บัฟฟาโลวิง