กฎหมายพาณิชย์ คือ

• (กฎ) น. กฎหมายที่วางระเบียบความเกี่ยวพันทางการค้าหรือธุรกิจระหว่างบุคคล เช่น กฎหมายว่าด้วยการซื้อขาย การเช่าทรัพย์ การจำนอง การจำนำ ตั๋วเงิน หุ้นส่วน บริษัท. (อ. commercial law).

• กฎ     กด ( โบ ) ก. จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น ให้นายยกกระบัตรกฎปากหลากคำไว้. ( กฎหมายอายัดทาส ), ตรา เช่น ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชาให้กฎเป็นตำราไว้. (
• กฎหมาย     ( กฎ ) น. กฎที่สถาบันหรือผู้มีอำนาจสูงสุดในรัฐตราขึ้น หรือที่เกิดขึ้นจากจารีตประเพณีอันเป็นที่ยอมรับนับถือ เพื่อใช้ในการบริหารประเทศ
• หมา     ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้
• หมาย     น. หนังสือราชการที่ใช้เกณฑ์ เกาะกุม หรือ เรียกตัว เป็นต้น เช่น หมายเกณฑ์ หมายจับ หมายศาล, ( กฎ ) หนังสือคำสั่งของศาลหรือเจ้าพนักงานสั่งให้กระทำการ
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาย     ก. ตวง, นับ. ( ป. ).
• พา     ก. นำไปหรือนำมา.
• พาณ     พาน, พานนะ- น. ลูกธนู, ลูกปืน. ( ป. ; ส. วาณ).
• พาณิช     น. พ่อค้า. ( ส. , ป. วาณิช).
• พาณิชย     พานิดชะยะ-, พานิด น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์
• พาณิชย์     พานิดชะยะ-, พานิด น. การค้าขาย; ชื่อกระทรวงที่มีอำนาจหน้าที่เกี่ยวกับการพาณิชย์
• ชย     ชะยะ น. การชนะ. ( ป. , ส. ). ( ดู ชัย ).
• กฎหมายพาณิชยนาวี    กฎหมายทางทะเล
• (กฎหมาย)    มาจาก หนังสือเรื่องกฎหมายเมืองไทย หมอปรัดเล พิมพ์ จ.ศ. ๑๒๓๕
• ข้อกฎหมาย    (กฎ) น. ข้อความที่เกี่ยวกับการใช้บังคับหรือการตีความกฎหมาย.

• กฎหมายพาณิชย์เกี่ยวกับของเก่า