กฎเกณฑ์ทั่วไป คือ

• หลักการทั่วไป

• กฎ     กด ( โบ ) ก. จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น ให้นายยกกระบัตรกฎปากหลากคำไว้. ( กฎหมายอายัดทาส ), ตรา เช่น ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชาให้กฎเป็นตำราไว้. (
• กฎเกณฑ์     น. ข้อกำหนดที่วางไว้เป็นหลัก, หลักเกณฑ์.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกณฑ์     น. หลักที่กำหนดไว้ เช่น อายุเข้าเกณฑ์, หลักวินิจฉัย เช่น ถือความรู้เป็นเกณฑ์. ก. บังคับหรือขอร้องแกมบังคับ เช่น เกณฑ์ประชาชนมาทำถนน.
• ทั่ว     ว. ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุกหนทุกแห่ง, เช่น ทั่วตัว ทั่วโลก ทั่วหน้า.
• ทั่วไป     ว. ธรรมดา ๆ เช่น โดยเหตุผลทั่ว ๆ ไป, ไม่จำกัด เช่น กฎทั่วไป, ส่วนใหญ่, ส่วนมาก, เช่น คนทั่ว ๆ ไป.
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• กฎเกณฑ์ที่ยอมรับกันทั่วไป    หลักการที่เป็นที่ยอมรับ
• หลักการหรือกฎเกณฑ์ทั่วไป    การพูดคลุม การวางหลักเกณฑ์ ลักษณะทั่วไป
• กฎเกณฑ์ทั่ว ๆ ไป    ความครอบคลุม หลักการทั่วไป
• มีกฎเกณฑ์    มีหลักเกณฑ์ เป็นระบบ เป็นระบอบ
• ไม่มีกฎเกณฑ์    ง่ายๆ ทําตัวสบายๆ ไม่จํากัด ไม่บังคับ ไม่มีเงื่อนไข
• หลักเกณฑ์หรือกฎเกณฑ์ที่ไร้ข้อพิสูจน์    ความเชื่อ คำสอนของศาสนา คำสอนแบบกำปั้นทุบดิน ลัทธิแบบศาสนา สิทธันต์
• ไม่เป็นไปตามกฎเกณฑ์    ผิดที่ ผิดหลัก วิปริต
• กฎเกณฑ์ที่เคร่งครัด    ระบบการปกครอง ระบบสังคม