กน. คือ

• กรมการค้าภายใน

• กน     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
• น.     เป็นคำนาม
• กกน.    กางเกงใน กางเกงชั้นใน
• กนก    กะหฺนก (แบบ) น. ทองคำ เช่น มาลากนก = มาลัยทอง, โดยมากใช้ประกอบเป็นส่วนหน้าของสมาสเช่น กนกนัครา. (สมุทรโฆษ). (ป.; ส.).
• กนอ.    การนิคมอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย
• กนิษฐ    กะนิดถะ-, กะนิด ว. “น้อยที่สุด”. (ส.; ป. กนิฏฺ), (ราชา) ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภคินี หมายถึง น้องสาว, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภาดา หมายถึง น้องชาย, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐา หมายถึง น้องสาว. (ส.; ป. กนิฏฺ).
• กนิษฐ-    กะนิดถะ-, กะนิด ว. “น้อยที่สุด”. (ส.; ป. กนิฏฺ), (ราชา) ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภคินี หมายถึง น้องสาว, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภาดา หมายถึง น้องชาย, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐา หมายถึง น้องสาว. (ส.; ป. กนิฏฺ).
• กนิษฐ์    กะนิดถะ-, กะนิด ว. “น้อยที่สุด”. (ส.; ป. กนิฏฺ), (ราชา) ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภคินี หมายถึง น้องสาว, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐภาดา หมายถึง น้องชาย, ถ้าใช้ว่า พระกนิษฐา หมายถึง น้องสาว. (ส.; ป. กนิฏฺ).
• พักนี้    เดี๋ยวนี้ หมู่นี้
• ศกนี้    ปีนี้ พ.ศ.นี้
• เกน    ๑ น. นาง. (ช.). ๒ (โบ) น. เกณฑ์.
• แกน    น. วัตถุแข็งที่อยู่ตรงกลางของสิ่งอื่นสำหรับยึดให้อยู่, วัตถุแข็งที่มีสิ่งอื่นหุ้ม. ว. แข็งเป็นไตอยู่ข้างใน (มักใช้แก่ผลไม้) เช่น ทุเรียนแกน มะม่วงแกน; ขัดสน, จำใจ, เช่น อยู่ไปแกน ๆ เต็มแกน.
• โกน    ๑ น. ลูก. (ข. กูน). ๒ ก. ขูดผมหรือขนด้วยคมมีด. น. ชื่อวันที่พระสงฆ์ในเมืองไทยปลงผม ตรงกับวันขึ้น ๑๔ ค่ำ หรือแรม ๑๔ ค่ำ ถ้าเป็นเดือนขาดก็เป็นแรม ๑๓ ค่ำ เรียกว่า วันโกน, คู่กับ วันพระ; (ปาก) ชื่อวันก่
• (โลกนิติ)    มาจาก แบบเรียนกวีนิพนธ์ โลกนิติคำโคลง
• กณิกนันต์    กะนิกนัน (แบบ) ว. ละเอียดยิ่ง เช่น ลวดหลายลายกณิกนันต์. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. กณิก ว่า น้อย + อนนฺต ว่า ไม่มีที่สุด).