กรรชิด คือ
กัน-
(โบ; กลอน) ก. กระชิด เช่น สองกรกลเกียดเกี้ยว กรรชิด. (ลอ).
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กรร ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
- ชิ อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
- ชิด ๑ น. ชื่อเนื้อในลูกไม้ชนิดหนึ่งได้จากต้นตาว ( Arenga pinnata ) มีเนื้อคล้ายลูกจาก เรียกว่า ลูกชิด. ( ดู ตาว ๒, ต๋าว ประกอบ ). ๒ ก.
- กรรชิง pic002.jpg (กรรชิง) กัน- น. เครื่องเข้ากระบวนแห่ในการพระราชพิธีบางอย่างเช่นรับช้างเผือกหรือแรกนาขวัญเป็นต้น รูปคล้ายกลด มีคันถือคล้ายร่ม, โบราณใช้เป็นร่มเครื่องยศ คู่กันกับคานหามตามบรรดาศักดิ์ มีชั้
- กรรมกรชาย คนใช้แรงงานที่เป็นชาย ชายที่ทํางานรับจ้าง
- กรรบิด กัน- น. มีด, ราชาศัพท์ว่า พระกรรบิด. (ข. กำบิต ว่า มีด).
- ครรชิต คันชิด (แบบ) ก. คำรน, บันลือเสียง, เอิกเกริก, กึกก้อง, กระหึม, เช่น ครรชิตฤทธิ์ราวี. (ลอ). (ส. ครฺชิต; ป. คชฺชิต).
- ดรรชนี ๑ ดัดชะนี น. นิ้วชี้, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระดรรชนี, ดัชนี ก็ใช้. (ส. ตรฺชนี; ป. ตชฺชนี). ๒ ดัดชะนี (คณิต) น. จำนวนที่เขียนไว้บนมุมขวาของอีกจำนวนหนึ่งซึ่งเรียกว่า ฐาน เพื่อแสดงการยกกำลังของฐานนั้น เช่น
- วรรช วัด น. โทษ, ความผิด. (ส. วรฺช; ป. วชฺช).
- วรรชย์ วัด ว. ที่ควรเว้น. (ส. วรฺชฺย).
- คณะกรรมการชั่วคราว n. คณะกรรมการที่จัดขึ้นมาเพื่อจัดการกับสถานการณ์ที่มีลักษณะเฉพาะหนึ่งๆ ตัวอย่างการใช้: ถึงแม้ว่าคณะกรรมการของบริษัทชุดนี้จะเป็นเพียงคณะกรรมการชั่วคราว แต่พวกเขาทุกคนก็ทำงานเอาจริงเอาจังก
- รชนีกร -กอน น. พระจันทร์. (ส.).
- พระกรรบิด มีดโกน
- การชํารุด การปรักหักพัง การเสีย ความทรุดโทรม การเน่าเปื่อย สภาพที่เก่าผุพังเพราะขาดการดูแล
มือถือ