กรวยเชิง คือ

• น. ลายที่ทำเป็นรูปกรวย ใช้เป็นลายชายผ้าและปลายเสา เรียกชื่อต่าง ๆ กันแล้วแต่ลายอยู่ที่ไหน เช่น ถ้าอยู่ที่เชิงผ้า เรียกว่า กรวยเชิง, ถ้าอยู่ที่เชิงผ้าเกี้ยว เรียกว่า เชิงเกี้ยว, ถ้าอยู่ที่ด้ามหอก เรียกว่า เชิงหอก.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรวย     ๑ น. ของมีรูปกลม กลวง ยาวเรียวแหลม, เรียกขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า กะทิ น้ำตาลปีบ เป็นต้น หยอดในกรวยใบตองว่า ขนมกรวย,
• รวย     ๑ ก. ได้มาก เช่น วันนี้รวยปลา, มีมาก เช่น รวยทรัพย์ รวยที่ดิน. ๒ ว. แผ่ว, เบา, อ่อน, เช่น หายใจรวย ๆ หอมรวย ๆ, ระรวย ก็ว่า; ชื่น, รื่น; งาม
• เชิง     ๑ น. ตีนซึ่งเป็นฐานที่ตั้งของบางสิ่งบางอย่าง เช่น เชิงเทียน เชิงเขา เชิงกำแพง, ชายหรือปลายของบางสิ่งบางอย่างที่ยื่นออกมา เช่น เชิงตะพาบน้ำ
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ชิง     ๑ ก. แข่ง, แข่งขัน, เช่น ชิงรางวัล ชิงทุน, แย่ง เช่น ชิงอำนาจ. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ต้นกะพ้อ. ( ดู กะพ้อ ๒ ).
• เชิงกรวย    (กลอน) น. กรวยเชิง เช่น ภูษาเชิงกรวยรูจี. (อิเหนา).
• เสียเชิง    ก. เสียท่า, พลาดท่า, เช่น ผู้ใหญ่ยังอาจเสียเชิงเด็กได้.
• เชิงกรานอวัยวะรูปกรวย    กระดูกเชิงกราน
• ผูกด้วยเชือก    มัดด้วยสายรัด มัดด้วยเชือก รัดด้วยสายผูก
• มัดด้วยเชือก    พัน ห่อ มัดให้แน่น ผูกด้วยเชือก มัดด้วยสายรัด ผูกเชือก
• ล่ามด้วยเชือก    ล่ามด้วยโซ่
• ปวยเล้ง    ผักปวยเล้ง
• กรวยบ้าน    ดู กรวย ๒ (๑).
• กรวยป่า    ดู กรวย ๒ (๒).