กระช้อยนางรำ คือ
สัทอักษรสากล: [kra chøi nāng ram] การออกเสียง:
"กระช้อยนางรำ" อังกฤษ
ความหมายมือถือ
- น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Codariocalyx motorius Ohashi ในวงศ์ Leguminosae ใบเป็นใบประกอบ มีใบย่อย ๓ ใบ ใบคู่ล่างเล็กกว่าและกระดิกไหวไปมาได้, ช้อยนางรำ ช้อยช่างรำ หรือ นางรำ ก็เรียก.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระช้อย ว. ชดช้อย เช่น ดูเราะรายเรียบร้อยกระช้อยชด. ( นิ. เดือน ), และใช้เข้าคู่กับคำ กระชด เป็น กระชดกระช้อย.
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ช้อย ว. งอนงาม.
- ช้อยนางรำ ดู กระช้อยนางรำ .
- อย อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
- อยน อะยะนะ- น. ทาง, ถนน, ที่ไป, ที่เดิน; การไป, การถึง. ( ป. , ส. ).
- นา ๑ น. พื้นที่ราบทำเป็นคันกั้นน้ำเป็นแปลง ๆ สำหรับปลูกข้าวเป็นต้น, พื้นที่มีลักษณะคล้ายนาสำหรับทำประโยชน์อื่น ๆ เรียกตามสิ่งที่ทำ เช่น นาเกลือ
- นาง ๑ น. คำประกอบหน้าคำเพื่อแสดงว่าเป็นเพศหญิง เช่น นางฟ้า นางบำเรอ นางละคร นางพระกำนัล; คำแทนชื่อหญิง เช่น นางก็ร้อยพวงมาลัย; ( กฎ )
- นางรำ ดู กระช้อยนางรำ .
- รำ ๑ น. ผงเยื่อหรือละอองเมล็ดข้าวสาร. ๒ ก. แสดงท่าเคลื่อนไหวโดยมีลีลาและแบบท่าเข้ากับจังหวะเพลงร้องหรือเพลงดนตรี เช่น รำฉุยฉายพราหมณ์
- กระช้อยนางรํา ช้อยช่างรํา ช้อยนางรํา นางรํา
- ช้อยนางรํา กระช้อยนางรํา ช้อยช่างรํา นางรํา
- หอยนางรม n. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ชนิด Saccostrea commercialis ในวงศ์ Ostreidae ชื่อพ้อง: หอยอีรม ตัวอย่างการใช้: ประเทศออสเตรเลียประกาศห้ามกินหอยนางรมเพราะมีพิษ clf.: ตัว