กระดูกนิ้วเท้า คือ

• กระดูกฝ่ามือ
  กระดูกนิ้วมือ
  กระดูกน่อง
  กระดูกฝ่าเท้า
  กระดูกสะบัก
  กระดูกหน้าแข้ง
  กระดูกโคนขา
  ขาหน้า
  กระดูกต้นแขน
  กระดูกสะบ้าหัวเข่า
  กระดูกหัวไหล่
  กระดูกขาหน้า
  กระดูกขาหน้าท่อนล่าง
  กระดูกข้อเท้าส่วนบน
  กระดูกแขนขา

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระดูก     ๑ น. โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย; เรียกผลไม้ที่มีเนื้อน้อยเช่น มะปรางว่า มะปรางกระดูก. ๒ น. ชื่อโกฐชนิดหนึ่ง
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระดู     น. เลือดประจำเดือนที่ถูกขับถ่ายจากมดลูกออกมาทางช่องคลอด.
• ดู     ก. ใช้สายตาเพื่อให้เห็น เช่น ดูภาพ ดูละคร, ระวังรักษา เช่น ดูบ้านให้ด้วย ไม่มีคนดูเด็ก, พินิจพิจารณา เช่น ดูให้ดี, ศึกษาเล่าเรียน เช่น ดูหนังสือ,
• กน     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือ มาตรากน. ๒ ( โบ ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. ( นิ. ลอนดอน
• นิ     ( โบ ) ใช้เสริมคำให้พยางค์สละสลวยขึ้น เช่น สนุกนิ สำนักนิ.
• นิ้ว     น. ส่วนสุดของมือหรือเท้า แยกออกเป็น ๕ กิ่ง คือ นิ้วหัวแม่มือ นิ้วชี้ นิ้วกลาง นิ้วนาง นิ้วก้อย, ราชาศัพท์ว่า พระอังคุฐ พระดัชนี พระมัชฌิมา
• นิ้วเท้า     นิ้วตีน ตัวเลขโดดตัวใดตัวหนึ่งตั้งแต่1ถึง9 นิ้วมือ หลักหน่วยสิบร้อยพัน นิ้ว
• ิ้     พลิ้ว
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เท้า     น. ตีน (ใช้ในความสุภาพ), เรียกขาโต๊ะหรือขาตู้. ก. ยัน เช่น ยืนเอามือเท้าโต๊ะ เอามือเท้าเอว; อ้างถึง เช่น เท้าความ.
• ท้า     ก. ชวนขันสู้ เช่น ท้าพนัน ท้ารบ.
• กระดิกนิ้วเล่น    คลำเล่น ทำเล่น ปั่น วนเวียน หมุน หมุนรอบ