กระทก คือ

• ก. กระตุก เช่น เงื่อนกระทก, กระตุกเร็ว ๆ เช่น กระทกข้าว คือ เอาข้าวใส่กระด้งร่อนพลางกระตุกพลาง เพื่อให้กากข้าวแยกจากข้าวสาร.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ระทก     ว. หนาวใจ.
• ทก     ๑ ( โบ ) ว. ทุก เช่น ทกพวก ทกพาย. ๒ ( แบบ ) น. น้ำ. ( ป. , ส. ).
• เงื่อนกระทก    ปมที่แก้ให้หลุดได้ ปมเป็น
• กระทบกระแทก    ว. อาการที่กล่าวเปรย ๆ ให้กระทบไปถึงผู้ใดผู้หนึ่งอย่างแรง.
• กระแทกกระทั้น    ว. กระแทกเสียงหรือกระแทกสิ่งของให้รู้ว่าไม่พอใจหรือโกรธ.
• จระทก    จะระทก, -เทิน (กลอน) ก. สะทก, สะเทิน, งกเงิ่น; จับจด, โบราณเขียนเป็น จรเทิน ก็มี เช่น อ้าแม่อย่าจองจิตรจรเทิน ศุขเพลินภิรมย์สม. (ดุษฎีสังเวย).
• กะทกรก    น. (๑) ชื่อไม้พุ่มรอเลื้อยชนิด Olax scandens Roxb. ในวงศ์ Olacaceae ตามลำต้นมีหนามห่าง ๆ ใบรูปไข่หรือรี ๆ ดอกเล็ก สีขาว อยู่เป็นกระจุกที่ง่ามใบ ผลกลมหรือรีขนาดเท่าเม็ดบัวเขื่อง ๆ เป็นสมุนไพรที่รู้จั
• ทํากระแทกกระทั้น    ทําเสียงดังปึงปัง
• พูดกระทบกระแทก    ถากถาง หัวเราะเยาะเย้ย เสียดสี เหน็บแนม
• เสียงกระทบกระแทก    การตีเสียงดัง การหวดเสียงดัง
• บทกระทบอารมณ์    บทแรปโซดี
• กระแทก    ก. กระทบโดยแรง, กระทุ้ง; พูดกระชากเสียงให้ดังผิดปรกติแสดงว่าไม่พอใจหรือโกรธ เช่น กระแทกเสียง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระแทก.

• กลไลการกระทกที่ลดการสั่นสะเทือนและเสียงเมื่อไม่มีโหลดการทำงาน
• ฉันจะกระทกให้แรงละนะ เตรียมตัว