กระทุ้งเส้า คือ

• ก. เอาไม้เส้ากระทุ้งเพื่อให้จังหวะฝีพาย.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระทุ     น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Rhodomyrtus tomentosa Wight ในวงศ์ Myrtaceae ขึ้นชุมตามป่าโปร่งทางปักษ์ใต้ ใบหนา สีเขียวแก่ ออกเป็นคู่ ๆ ตามกิ่ง บางทีออกเป็น
• กระทุ้ง     ก. เอาสิ่งที่มีลักษณะยาวกระแทกให้แน่นหรือให้ออก, โดยปริยายหมายความว่า หนุนให้กระทำหรือกล่าวแสดงออกมา เช่น กระทุ้งให้ร้องเพลง, ทุ้ง ก็ว่า เช่น
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุ้ง     ๑ ว. ตุง, ตุ่ยออกมา. น. ฝักบัวที่ย้อยลงมา เช่น เปิดน้ำลงตามทุ้งสหัสธารา. ( สิบสองเดือน ). ๒ ก. กระทุ้ง เช่น ชอบแต่ทุบถองทุ้งให้กุ้งกิน.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เส้า     น. ไม้หลักหรือวัตถุที่ตั้งหรือปักเป็น ๓ มุมสำหรับรองรับ เช่น เอาก้อนอิฐมาวางให้เป็น ๓ เส้า.
• กระทํา    จัดการ ปฎิบัติ กระทําการ ทํา ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ เตรียม ดําเนินตน ทําตัว ปฏิบัติตน ปฏิบัติตัว ประพฤติ วางตน วางตัว ทําให้เป็น ประพฤติตัว ดําเนินการ ดําเนินงาน ปฏิ
• กระทุ่มน้ํา    กระทุ่ม
• ผู้กระทํา    ผู้ทํา ผู้ลงมือ การก ผู้ปฏิบัติ ผู้แสดง ผู้เล่น ผู้ที่มีส่วนร่วมในการกระทํา
• ซึ่งเสียใจต่อการกระทําผิด    ซึ่งรู้สึกผิด ซึ่งสํานึกผิด
• การกระทำของเทพเจ้า    สิ่งที่เหนือธรรมชาติ
• กระเส่า    ว. สั่นเครือและเบา (ใช้แก่เสียง).