กระพาก คือ
"กระพาก" อังกฤษ
- น. ปลาตะพาก. (ประพาสไทรโยค). (ดู ตะพาก).
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระพา ( ถิ่น-อีสาน ) น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง สำหรับใส่สิ่งของบรรทุกไว้ที่หลังคน มีสายรัดไขว้หน้าอก ใช้อย่างต่างใส่วัว แต่มีอันเดียว.
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- พา ก. นำไปหรือนำมา.
- พาก น. ชื่อโรคระบาดชนิดหนึ่งที่เกิดแก่สัตว์มีวัวควายเป็นต้น.
- ตะพาก น. ชื่อปลาตะเพียนขนาดกลางชนิด Puntius daruphani ในวงศ์ Cyprinidae เกล็ดใหญ่สีเหลือง พบตามแม่น้ำสายใหญ่ ๆ, กระพาก ก็เรียก.
- กระเป๋าสะพาย n. กระเป๋าถือของสตรี มีสายยาวสำหรับคล้องไหล่ ตัวอย่างการใช้: ของแค่นิดเดียวใส่กระเป๋าสะพายไปก็ได้
- กระเพาะปัสสาวะพิการจากระบบประสาท ภาวะกระเพาะปัสสาวะพิการจากระบบประสาท
- ประพาต ปฺระพาด ก. พัด, กระพือ. (ส. ปฺรวาต).
- ประพาส ปฺระพาด (ราชา) ก. ไปต่างถิ่นหรือต่างแดน เช่น ประพาสหัวเมือง ประพาสยุโรป, ไปเที่ยว เช่น ประพาสป่า. (ส.).
- ประพาฬ ปฺระพาน น. รัตนะ (แก้ว) ชนิดหนึ่ง สีแดงอ่อน เกิดจากหินปะการังใต้ทะเล. (ป. ปวาฬ).
- พระพาย ลม สายลม กระแสลม
- พระพาหุ แขน พระพาหา
- สาระพา ว. เสียงร้องพร้อม ๆ กันเพื่อบอกจังหวะให้ออกแรงพร้อมกันเมื่อเวลาลากหรือยกของหนักเป็นต้น, เฮโลสาระพา ก็ว่า.