กระวาด คือ

• ใช้เข้าคู่กับคำ กระวี และ กระวูด เป็น กระวีกระวาด และ กระวูดกระวาด.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาด     ๑ ก. เขียนหรือลากเส้นเป็นลวดลายหรือรูปภาพ เช่น วาดภาพดอกไม้ วาดภาพทิวทัศน์, เขียนเป็นลายเส้น เช่น วาดภาพลายไทย,
• -กระวาด    ใช้เข้าคู่กับคำ กระวี และ กระวูด เป็น กระวีกระวาด และ กระวูดกระวาด.
• กระวีกระวาด    ว. รีบเร่งอย่างไม่นอนใจ.
• กระวูดกระวาด    ว. กระวีกระวาด, ทำโดยเร็วอย่างลมพัดวูดวาด.
• รีบกระวีกระวาด    กุลีกุจอ เร่งรีบ
• อย่างกระวีกระวาด    อย่างขมีขมัน อย่างรีบเร่ง อย่างตะลีตะลาน อย่างตาลีตาเหลือก อย่างรีบร้อน
• กระวาน    ๑ น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Amomum krervanh Pierre ในวงศ์ Zingiberaceae ชอบขึ้นในป่าดิบชื้นตามภูมิประเทศที่เป็นเขาทางจันทบุรีและตราด ผลมีกลิ่นหอมฉุน ใช้ปรุงอาหารและทำยา; อีกชนิดหนึ่ง คือ Elettaria ca
• กระวาย    (กลอน) ว. ส่าย, ดิ้น, เช่น ทอดตนตีทรวงกระวาย. (อุเทน), และใช้เข้าคู่กับคำ กระเวย และ กระโวย เป็น กระเวยกระวาย และ กระโวยกระวาย.
• กระวนกระวาย    ก. วุ่นวายใจ, แสดงอาการวุ่นวายไม่เป็นสุข.
• กระวายกระวน    ก. กระวนกระวาย, ดิ้นรน, เร่าร้อน, กระสับกระส่าย, เช่น เมื่อเราอยู่ที่นี้จะต้องกระวายกระวนด้วยเหลือบยุงริ้นร่าน. (ม. ร่ายยาว สักบรรพ).
• ลูกกระวาน    กระวาน

• คุณคานาเอะจึงกระวีีกระวาดหารองเท้านั่น
• แม่ต้องกระวีกระวาดให้ลุงตามหาผมแน่
• ท่านกระวีกระวาดอย่างกับลาตื่น