กระสาย คือ
สัทอักษรสากล: [kra sāi] การออกเสียง:
"กระสาย" การใช้"กระสาย" อังกฤษ"กระสาย" จีน
ความหมายมือถือ
- น. เครื่องแทรกยา เช่น น้ำเหล้า. (ส. กษาย ว่า ยาที่เคี่ยวเอาแต่ ๑ ใน ๔ ส่วน; ในทมิฬใช้ในความหมายว่า เป็นเครื่องแทรกยาทุกชนิด ตามปรกติเป็นน้ำ).
ว. ใช้เข้าคู่กับคำ กระเส็น เป็น กระเส็นกระสาย.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระสา ๑ น. ชื่อนกในวงศ์ Ciconiidae ขนาดใหญ่เกือบเท่านกกระเรียน ปากหนายาวปลายแหลมตรง คอและขายาว เวลาบินคอจะยืดตรงเหมือนนกกระเรียน
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- ระสาย ว. เป็นสาย, เป็นเส้น.
- สา ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
- สาย ๑ น. เวลาระหว่างเช้ากับเที่ยงประมาณ ๙.๐๐ น. ถึง ๑๐.๐๐ น. เช่น พอสายก็ออกเดินทาง. ว. ช้ากว่าเวลาที่กำหนด, ล่าช้า, เช่น มาทำงานสาย,
- น้ำกระสาย น. น้ำใช้เป็นเครื่องแทรกยาไทย เช่น น้ำเหล้า น้ำซาวข้าว.
- น้ํากระสาย น้ํากระสายยา
- ยักกระสาย (ปาก) ก. เปลี่ยนน้ำกระสายยาไปตามอาการของโรค, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนไปใช้อย่างอื่นหรือวิธีอื่นแทน.
- กระเส็นกระสาย น. เศษเล็กเศษน้อย. ว. นิดหน่อย.
- น้ํากระสายยา น้ํากระสาย
- ยักน้ํากระสาย ยักกระสาย สับเปลี่ยน เปลี่ยนแปลง
- -กระส่าย ใช้เข้าคู่กับคำ กระสับ เป็น กระสับกระส่าย.
- กระส่าย ใช้เข้าคู่กับคำ กระสับ เป็น กระสับกระส่าย.