กระเบื้องหน้างัว คือ
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระเบื้อง น. เครื่องมุงหลังคาหรือปูพื้นเป็นต้น ทำด้วยดิน หรือวัสดุอย่างอื่น โดยปรกติเป็นแผ่น, เครื่องถ้วยชามที่ปั้นด้วยดินประสมอย่างดี
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- เบื้อ ๑ น. สัตว์ป่าทั่วไป, คู่กับ สัตว์บ้าน เช่น เนื้อเบื้อนาเนกล้ำ หลายพรรณ. ( นิ. นรินทร์ ). ๒ น. สัตว์ในนิยายเล่ากันว่ามีรูปร่างคล้ายคน
- เบื้อง ๑ น. ทาง, ข้าง, ด้าน, (ใช้ในลักษณะที่เริ่มต้นไปถึงปลาย สูงต่ำ หรือซ้ายขวา เป็นต้น) เช่น เบื้องต้น เบื้องปลาย เบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องซ้าย
- เบื้องหน้า ว. ข้างหน้า, ต่อไป, อนาคต.
- บื้อ ซื่อบื้อ ทึ่ม โง่
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- หน น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
- หน้า น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
- หน้างัว ดู หน้าวัว ๑ .
- น้า น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
- งัว ๑ น. วัว, โค ก็เรียก. ๒ ( โบ ) น. ลูกชายคนที่ ๕. ๓ น. ไม้รับกงพัดที่โคนเสา ๒ อันเพื่อกันไม่ให้เสาทรุดลงไปในหลุม. ๔ น.
- กระเบื้องหน้าวัว น. กระเบื้องปูพื้นรูปสี่เหลี่ยมทำด้วยดินเผา; กระเบื้องสำหรับมุงหลังคารูปสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูน ทำด้วยปูนซีเมนต์ ทราย และน้ำ, กระเบื้องว่าว หรือ กระเบื้องขนมเปียกปูน ก็เรียก.