กระเป๋าหน้าท้อง คือ
"กระเป๋าหน้าท้อง" การใช้"กระเป๋าหน้าท้อง" อังกฤษ
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระเป๋า ๑ น. เครื่องใช้รูปคล้ายถุงหรือกระเพาะ ทำด้วยหนังบ้าง ผ้าบ้าง สำหรับใส่เงินหรือของต่าง ๆ ใช้คาดเอวก็มี ติดอยู่ในตัวเสื้อหรือกางเกงก็มี
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- เป๋ ว. บิดไป, เฉไป, ไถลไป, เช่น ขาเป๋ ผมเป๋, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไป๋ ว่า เป๋ไป๋ หรือ ไป๋เป๋.
- เป๋า น. กระเป๋า; ชื่อการนับแต้มลูกเต๋าที่ขึ้น ๓ หน้าเหมือนกัน.
- ป๋า พ่อ เตี่ย คุณพ่อ ป่ะป๊า ป๊ะป๋า ดูdad บิดา
- หน น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
- หน้า น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
- หน้าท้อง น. ส่วนหน้าของท้อง ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา เช่น ฉีดเซรุ่มป้องกันพิษสุนัขบ้าที่หน้าท้องหลังจากถูกสุนัขกัด;
- น้า น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
- ท้อ ๑ ก. ไม่มีกำลังใจจะสู้. ๒ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Prunus persica (L.) Batsch ในวงศ์ Rosaceae ผลกินได้, พายัพเรียก หมากม่วน. ๓ ( กลอน ) ก.
- ท้อง น. ส่วนของร่างกายด้านหน้า ตั้งแต่ลิ้นปี่จนถึงบริเวณต้นขา มีสะดืออยู่ตรงกลาง มีกระเพาะและไส้พุงอยู่ภายใน; ครรภ์ เช่น น้องร่วมท้อง;
- อง น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
- สัตว์ที่มีกระเป๋าหน้าท้อง มาร์ซูเปียล
ประโยค
- การวัดที่ถูกต้องของเศษออกจากกระเป๋าหน้าท้องซ้าย ;
- การลดลงอย่างมากในหน้าที่ด้านซ้ายของกระเป๋าหน้าท้อง
- กระเป๋าหน้าท้องเต้นก่อนวัยอันควร
- ผู้ป่วยที่มีกระเป๋าหน้าท้องภาวะ
- กล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลันพร้อมด้วยความล้มเหลวของกระเป๋าหน้าท้องซ้าย
- ความเสี่ยงของการส่งออกการเต้นของหัวใจลดลงในผู้ป่วยที่มีการเก็บรักษาไว้ฟังก์ชั่นซิสโตลิกระเป๋าหน้าท้องด้านซ้าย
- ลดความเสี่ยงต่อการเป็นโรคหลอดเลือดสมองในผู้ป่วยที่ได้รับการวินิจฉัยว่ามีความดันโลหิตสูงในกระเป๋าหน้าท้องซ้ายและความดันโลหิตสูง