กระเป๋าเสื้อผ้า คือ
สัทอักษรสากล: [kra pao seūa phā] การออกเสียง:
"กระเป๋าเสื้อผ้า" การใช้"กระเป๋าเสื้อผ้า" อังกฤษ"กระเป๋าเสื้อผ้า" จีน
ความหมายมือถือ
- กระเป๋าเดินทาง
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระเป๋า ๑ น. เครื่องใช้รูปคล้ายถุงหรือกระเพาะ ทำด้วยหนังบ้าง ผ้าบ้าง สำหรับใส่เงินหรือของต่าง ๆ ใช้คาดเอวก็มี ติดอยู่ในตัวเสื้อหรือกางเกงก็มี
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- เป๋ ว. บิดไป, เฉไป, ไถลไป, เช่น ขาเป๋ ผมเป๋, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไป๋ ว่า เป๋ไป๋ หรือ ไป๋เป๋.
- เป๋า น. กระเป๋า; ชื่อการนับแต้มลูกเต๋าที่ขึ้น ๓ หน้าเหมือนกัน.
- ป๋า พ่อ เตี่ย คุณพ่อ ป่ะป๊า ป๊ะป๋า ดูdad บิดา
- เส ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
- เสื้อ ๑ น. เครื่องสวมกายท่อนบนทำด้วยผ้าเป็นต้น เรียกชื่อต่าง ๆ กัน เช่น เสื้อกั๊ก เสื้อเชิ้ต. ๒ น. เชื้อสาย; ผีหรืออมนุษย์จำพวกหนึ่ง เรียกเต็มว่า
- เสื้อผ้า อาภรณ์ เครื่องนุ่งห่ม เครื่องแต่งกาย เครื่องแต่งตัว กิริยาท่าทางหรือการแสดงออกของผู้ชายเจ้าสําอาง เสื้อแจ็กเก็ตกีฬา ภูษณพาส ชุด เสื้อคลุม สิ่งปกคลุม
- ผ้า น. สิ่งที่ทำด้วยเยื่อใยเช่น ฝ้าย ไหม ขนสัตว์ โดยวิธีทอหรืออัดให้เป็นผืน, มักเรียกตามลักษณะของสิ่งที่ทำ เช่น ผ้าไหม ผ้าฝ้าย ผ้าขนสัตว์
- พร้อมด้วยกระเป๋าเสื้อผ้า พร้อมข้าวของ
- กระเป๋าเสื้อผ้ารูปสี่เหลี่ยม กระเป๋าเดินทาง หีบรูปสี่เหลี่ยม
- ที่รูดปิดเปิดทําด้วยโลหะสําหรับติดเสื้อผ้า กระเป๋า รองเท้า ซิป
- กระเส่า ว. สั่นเครือและเบา (ใช้แก่เสียง).
ประโยค
- เพราะงั้นไง ฉันถึงต้องย้ายกระเป๋าเสื้อผ้าคุณไง
- และกระเป๋าเสื้อผ้าของภรรยาคุณ ก็ยังถูกแพ็คอยู่
- จูลี่ เดี๋ยวฉันเอากระเป๋าเสื้อผ้าไปไว้ข้างบนนะ
- นายน่าจะดีในนะ เวอร์คเกอร์มีแค่กระเป๋าเสื้อผ้า
- พวกเขาบอกว่า เทรเวอร์จัดกระเป๋าเสื้อผ้าใบเล็ก
- กระเป๋าเสื้อผ้าสีน้ำเงินของเขา ยังอยู่ที่ขอบเตียง
- รื้อกระเป๋าเสื้อผ้าเมื่อคุณจะอยู่เกินหกเดือน
- ผมเตรียมกระเป๋าเสื้อผ้าสำหรับหน้าร้อนไว้แล้ว
- ปีเตอร์ เอากระเป๋าเสื้อผ้านี้ ไปไว้ที่ห้องใต้หลังคา
- ฉันลืมกระเป๋าเสื้อผ้าไว้ที่บ้านเมื่อเช้านี้