กรุงอัมบาบาเน คือ

• เมืองหลวงประเทศสวาซิแลนด์

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรุ     ๑ กฺรุ น. ห้องที่ทำไว้ใต้ดิน ใต้พระเจดีย์ เป็นต้นสำหรับเก็บพระพุทธรูปและสิ่งอื่น ๆ, โดยปริยายหมายถึงกระทรวง ทบวง กรม
• กรุง     กฺรุง น. เมืองหลวง, เมืองซึ่งเป็นที่ตั้งรัฐบาลกลาง, แต่ก่อนหมายถึงประเทศก็ได้ เช่น กรุงสยาม กรุงจีน; ( โบ ) กษัตริย์ เช่น
• รุ     ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
• งอ     ว. ลักษณะที่มีส่วนปลายหักโค้งเข้าหาตัวมันเองเช่นรูปอย่างขอ; เรียกหน้าซึ่งมีสีหน้าแสดงอาการโกรธ ไม่พอใจ หรือไม่ได้อย่างใจเป็นต้นว่า หน้างอ. ก.
• อัม     อำ, อำมะ- น. ไข้เจ็บ, โรค; ชีวิต; ภัย, ความกลัว. ( ส. อมฺ).
• บา     น. ครู, อาจารย์; ชายหนุ่ม.
• กระพริบตาเพื่อเอาบางสิ่งออกมา    กะพริบไล่น้ําตา
• คาบาเร่ต์    ฟลอร์โชว์ การแสดงคาบาเร่ต์
• บาบี    (แบบ) น. คนมีบาป, คนมีความชั่ว, เช่น ชนะแต่บาบีพรรค์ พรั่งพร้อม. (ตะเลงพ่าย). (ป. ปาปี; ส. ปาปินฺ).
• บาบู    นาย
• เบาเนื้อเบาตัว    ว. กระปรี้กระเปร่า, โล่งใจหายอึดอัด.
• กระทําบาป    กระทําผิด
• คมบาง    น. (๑) ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Apluda mutica L. ในวงศ์ Gramineae ขอบใบคม. (๒) ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดในสกุล Carex และ Scleria วงศ์ Cyperaceae เช่น ชนิด C. baccans Nees ผลสุกสีน้ำตาล และชนิด S. purpurascens
• ผมบาง    adj. ลักษณะของศีรษะที่มีผมอยู่น้อยกว่าที่ควร ชื่อพ้อง: ศีรษะบาง ตัวอย่างการใช้: สาเหตุของผมร่วงจนกลายเป็นคนผมบางนั้นขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง