กร่อนเลือด คือ
"กร่อนเลือด" อังกฤษ"กร่อนเลือด" จีน
- การอักเสบบริเวณหัวอวัยวะเพศ
เลือดขังเฉพาะที่
โรคระบบสืบพันธุ์เพศผู้
โรคเกี่ยวกับลูกอัณฑะ
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กร่อน ก. หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, ร่อยหรอ, สึกหรอ.
- ร่อ ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
- ร่อน ก. อาการของสิ่งมีลักษณะแบนเลื่อนลอยไปหรือมาในอากาศ, ทำให้สิ่งแบน ๆ เคลื่อนไปในอากาศหรือบนผิวน้ำ เช่น ร่อนรูป ร่อนกระเบื้องไปบนผิวน้ำ;
- อน อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
- เลือ ( ถิ่น ) ว. บาง, ลาง.
- เลือด น. ของเหลวปรกติมีสีแดง อยู่ในหลอดเลือดและหัวใจของคนและสัตว์ ประกอบด้วยน้ำเลือดและเม็ดเลือด ส่วนที่เป็นสีแดงเกิดจากสีในเม็ดเลือดแดง
- ลือ ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
- อด ก. กลั้น เช่น เหลืออด, งดเว้น เช่น อดฝิ่น อดอาหาร; ไม่ได้, ไม่สมหวัง, เช่น อดรับรางวัล อดดู; ไม่มีอะไรกิน เช่น อดอยู่ทั้งวัน. ว. ทน เช่น
- เปื้อนเลือด นองเลือด มีเลือด สีเลือด หลั่งเลือด หลั่งเลือด แดง เกี่ยวกับเลือด เต็มไปด้วยความหวัง คล้ายเลือด ไม่ดี ไม่น่ายินดี เต็มไปด้วยเลือด
- จุดที่เปื้อนเลือด รอยเลือด
- เป็นก้อนเลือด คล้ายก้อนเลือด หรือลิ่มเลือด เป็นลิ่มเลือด
- กระบูนเลือด น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง หัวและต้นดั่งขมิ้นอ้อย ต้นและใบเขียว หัวขนาดหัวเผือก กลมเกลี้ยงเป็นมัน มีปล้องห่าง ๆ เนื้อขาว ฉุนร้อน ถ้าเคี้ยวจะทำให้ฟันโยก เชื่อกันว่าใช้ฝนกับน้ำปูนใสหรือต้มเสียก่อนก็ได้ กินแ
- ก้อนเลือดที่แข็งตัว กลุ่มเล็ก ๆ ก้อนเล็ก ๆ
- คล้ายก้อนเลือด หรือลิ่มเลือด เป็นก้อนเลือด เป็นลิ่มเลือด