กลบมิด คือ

• กลบ

• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กลบ     กฺลบ ก. กิริยาที่เอาสิ่งซึ่งเป็นผงโรยทับข้างบนเพื่อปิดบัง, เอาดินหรือสิ่งอื่น ๆ ใส่ลงไปในที่เป็นหลุมเป็นบ่อ
• ลบ     ก. ทำให้หายไปด้วยอาการเช็ดหรือถู, ทำให้หายไป เช่น น้ำลบฝั่ง; หักออก, ชักออก, (ใช้แก่วิธีเลข). ว. ที่เป็นไปในทางร้าย ทางไม่ดี หรือทางทำลาย เช่น
• ลบม     ละบม ( แบบ ) ก. ระบม เช่น นางก็ถวายบังคม ลบมพิลาลศกำสรดไปมา. ( ม. คำหลวง วนปเวสน์).
• บมิ     ( กลอน ) ว. ไม่.
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิด     ว. อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้นอย่างปิดมิด จมมิด บังมิดเป็นต้น, สนิท เช่น ปิดประตูให้มิด; ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น เช่น
• มีแกลบมาก    มีลักษณะเป็นแกลบ
• ทลบม    ทนละบม (กลอน) ก. ประพรม, ลูบไล้, ฉาบทา, เช่น ทลบมด้วยรัตจันทน์.
• หลบมุม    (ปาก) ก. หลีกเลี่ยง.
• เดินหลบมุม    หลบหลีก เดินลับๆ ล่อๆ เดินหลบเลี่ยง
• กลับมา    กลับคืน หวน หวนกลับ เวียน เวียนกลับ เดินทางกลับ คืนกลับ กลับ
• หินลับมีด    เครื่องขัดรูหรือขยายรู
• ใบมีด    คมมีด มีด อาวุธที่คล้ายมีด
• (กลบท)    มาจาก เพลงยาวกลบท และกลอักษร ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๕

• เนื้อสีเนียนแน่นให้ฟิล์มสีกลบมิดพื้นผิว