กลุ่มเกาะ คือ

• หมู่เกาะ

• กล     กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
• กลุ่ม     กฺลุ่ม น. คน สัตว์ หรือสิ่งต่าง ๆ ที่รวมกันเป็นหมู่ ๆ หรือเป็นกลุ่มก้อน เช่น กลุ่มคน กลุ่มมด กลุ่มดาว กลุ่มด้าย; อาการที่เข้ามารวมกันเช่นนี้
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุ่ม     ว. ต่ำ (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับน้ำที่ไหลท่วมได้หรือน้ำขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกา     ก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.
• เกาะ     ๑ น. ส่วนของแผ่นดินที่มีน้ำล้อมรอบ; ละเมาะ โดยปริยายใช้เรียกพื้นที่ซึ่งมีต้นไม้เป็นต้นขึ้นหนาแน่น มีทุ่งหรือที่เตียนล้อมรอบ
• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• เกาะกลาง    เกาะกลางถนน
• เกาะกลุ่ม    จับกลุ่ม รวมกลุ่ม รวมตัว
• เกาะกลุ่มกัน    เบียดกัน
• เกลาะ    เกฺลาะ ก. พูดเลียบเคียง เช่น ใช่จะแกล้งกล่าวเกลาะให้เพราะพริ้ง. (อิเหนา), ใช้ว่า เกราะ ก็มี เช่น อย่าคำเพราะเกราะกล่าวเจรจา. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
• กลายเป็นเกาะ    ซึ่งอยู่บนเกาะ เกี่ยวกับชาวเกาะ เกี่ยวกับเกาะหรือหมู่เกาะ
• สารเกาะกลุ่ม    โพลิเมอร์
• เกาะกลางถนน    n. ส่วนของถนนที่เป็นแนวคั่นอยู่ตรงกลางระหว่างถนน 2 ฝั่ง ชื่อพ้อง: เกาะกลาง ตัวอย่างการใช้: ต้นไม้หลักที่จะปลูกบนเกาะกลางถนนคือต้นราชพฤกษ์และเฟื่องฟ้า

• เป็นกลุ่มเกาะห้าเกาะ เกาะห้าใหญ่มีรูปร่างคล้ายใบเรือ เป็นที่นิยมสำหรับการดำน้ำตื้น