กะหลุกกะหลิก คือ

• ก. หลุก ๆ หลิก ๆ.

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุก     ก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. ( จารึกสยาม );
• กก     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• กะหลีกะหลอ    ก. แสดงกิริยาท่าทางหรือพูดจาประจบประแจงเกินงาม.
• ดอกกะหล่ำ    กะหล่ำ ต้นกะหล่ำดอก
• ผักกะหล่ำ    ผักกาด
• สลักกะหล่ำปลี    สลัดกะหล่ำปลี
• กะหล่ำ    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. ในวงศ์ Cruciferae มีหลายพันธุ์ เช่น กะหล่ำปลี หรือ กะหล่ำใบ (B. oleracea L. var. capitata L.) กะหล่ำดอก หรือ กะหล่ำต้น (B. oleracea L. var. botrytis L.) กะห
• กะหลี่กัญชา    น. ใบและช่อดอกเพศเมียของกัญชาที่แห้ง ใช้สูบปนกับยาสูบ.
• กะหล่อยกะหลิบ    adv. คล่องแคล่วในการใช้มืออย่างว่องไวน่าดู , ชื่อพ้อง: กะล่อยกะหลิบ ตัวอย่างการใช้: เขาทำงานได้กะหล่อยกะหลิบดี clf.: ช้า
• กะหล่ำปลี    ชิ้นผ้าที่ถูกช่างตัดผ้าขโมย เป็นผัก ใบกะหล่ำ
• หมวกกะหลาป๋า    น. หมวกชนิดหนึ่งสานด้วยไม้ไผ่อย่างละเอียด รูปทรงสูง ผู้หญิงนิยมใช้ในเวลาแข่งเรือ มีดอกไม้จีนเสียบ เป็นของเก่าสมัยต้นรัชกาลที่ ๕ ขึ้นไป.
• กะหลาป๋า    ๑ น. ชื่อเมืองในเกาะชวาสมัยโบราณ ต่อมาเรียก ปัตตาเวีย, ปัจจุบันชื่อ จาการ์ตา; เรียกหมวกชนิดหนึ่งสานด้วยไม้ไผ่อย่างละเอียด รูปทรงสูง ผู้หญิงนิยมใช้ในเวลาแข่งเรือ มีดอกไม้จีนเสียบ เป็นของเก่าในสมัยต้น