กันเมียง คือ

• น. เด็ก, โบราณเขียนเป็น กันมยง เช่น แลเด็กหญิงถ่าวชาววยงก็ดี อันกันมยงทักแท่ให้แต่งแง่ดูงาม. (ม. คำหลวง ทศพร). (ข. เกฺมง = เด็ก).

• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมีย     น. ภรรยา, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ ผัว. ว. คำบอกเพศ หมายความว่า ตัวเมีย เช่น ไก่เมีย ม้าเมีย.
• เมียง     ก. เลียบเคียงเข้าไป, ชายตาดู.
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• กินเมีย    ว. มีเมียกี่คน ๆ ก็ตายจากไปก่อนหมด.
• กินเมือง    ก. ครอบครองเมือง.
• ต้นเม็ก    เม็ก
• กินเลี้ยง    ก. กินอาหารร่วมกันหลายคนเพื่อสังสรรค์กันเป็นต้น.
• กุนเชียง    น. ไส้กรอกอย่างจีน.
• ก้อนเมฆ    เมฆ ขี้เมฆ ปุยเมฆ เมฆา เมฆี
• กันเสียง.vt    เสียงไม่สามารถผ่านได้
• กินเกลี้ยง    v. กินจนหมดไม่มีหลงเหลืออยู่ ชื่อพ้อง: กินเรียบ คำตรงข้าม: กินเหลือ ตัวอย่างการใช้: น้องกินเกลี้ยงไม่เหลือข้าวในจานแม้แต่เม็ดเดียว
• ก่อนเที่ยง    n. ช่วงเวลาตั้งแต่เช้าจนถึงเที่ยง a.m., ตัวอย่างการใช้: เลขานุการติดต่อนัดหมายให้พนักงานแสดงสินค้ามาสาธิตการทำงานของสินค้าในเวลาก่อนเที่ยง

• เขาสั่งลูกน้องโดยตรงแลย ให้ขุดคุ้ยทุกๆเรื่องเกี่ยวกันเมียงซองรายวัน .