การขบฉัน คือ

• n.
  การเคี้ยวกิน ซึ่งใช้แก่นักบวช

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ขบ     ๑ ก. เอาฟันเน้นเพื่อให้แตก เช่น ขบเมล็ดแตงโม, เอาฟันเน้นกัน เช่น ขบฟัน; กัด เช่น หมาใดตัวร้ายขบ บาทา. ( โลกนิติ );
• ขบฉัน     ก. เคี้ยวกิน (ใช้แก่นักบวช). น. เรียกอาหารการกินของนักบวชว่า ของขบฉัน.
• ฉัน     ๑ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ก. กิน (ใช้แก่ภิกษุสามเณร). ๓ ว.
• อาการขบขัน    การหัวเราะ เสียงหัวเราะ
• การขบคิด    การคิด การคิดหาเหตุผล
• การขบเคี้ยว    การกัดฟัน การงับด้วยฟัน
• ของขบฉัน    ขบฉัน
• การขัน    เสียงไก่ขัน
• การขึ้น    การปีน การไต่ การขึ้นสู่ที่สูงกว่า วิถีทางที่ขึ้น
• การขืน    การทนฝืน การฝืน
• การขุน    การให้อาหารสัตว์ระยะสุดท้าย ระยะสุดท้าย
• การขายสินค้าโดยการจับฉลาก    สิ่งที่ยุ่งเหยิง
• การขัดกัน    ความขัดแย้ง ความไม่ถูกกัน ความไม่ลงรอยกัน