การครวญคราง คือ

• การโทมนัส
  รับน้ำหนักมากเกินไป
  เสียงครวญคราง
  เสียงพึมพำแสดงความไม่พอใจหรืออื่น ๆ
  เสียงลมที่คล้ายเสียงครวญคราง
  การคร่ําครวญ
  การพูดเสียงสะอื้น

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ครวญ     คฺรวน ก. ร้องรำพัน.
• ครวญคราง     ก. ครางเรื่อย ๆ ไป.
• ครา     คฺรา น. ครั้ง, คราว, หน.
• คราง     ๑ คฺราง ก. ร้องเบา ๆ เรื่อย ๆ ด้วยความเจ็บปวดหรือเสียใจ, มักใช้เข้าคู่กับคำ ครวญ เป็น ครวญคราง; ร้องเสียงลากยาว ๆ อย่างเสียงฟ้าร้อง เช่น
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราง     ๑ น. ร่องที่ขุดเป็นทางสำหรับให้น้ำไหล; สิ่งสำหรับรองน้ำฝนที่ชายคาเป็นต้น มักทำด้วยสังกะสียาวเป็นแนวไปตามชายคา; ไม้ที่ขุดหรือต่อให้เป็นร่องยาว ๆ
• ครวญครางด้วย    คร่ําครวญออกมาด้วย
• ร้องครวญคราง    คร่ําครวญ คราง ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด
• เสียงครวญคราง    การครวญคราง การโทมนัส รับน้ำหนักมากเกินไป เสียงพึมพำแสดงความไม่พอใจหรืออื่น ๆ เสียงลมที่คล้ายเสียงครวญคราง เสียงร้อง การคร่ำครวญ การคร่ําครวญ เสียงคราง
• ร้องครวญครางไปก่อน    โอดครวญไปก่อน
• ครวญคร่ํารําพัน    ครวญ ครวญคร่ํา คร่ําครวญ บ่น ร้องร่ํารําพัน รําพัน รําพึงรําพัน โอดครวญ
• ครวญคร่ำ    v. ก่นแต่พร่ำรำพัน , , , , ชื่อพ้อง: ครวญ, บ่น, โอดครวญ, คร่ำครวญ, ร้องร่ำรำพัน, รำพัน, รำพึงรำพัน, ครวญคร่ำรำพัน ตัวอย่างการใช้: เขาครวญคร่ำถึงทรัพย์สมบัติที่สูญไป
• ครวญคร่ํา    ครวญ ครวญคร่ํารําพัน คร่ําครวญ บ่น ร้องร่ํารําพัน รําพัน รําพึงรําพัน โอดครวญ ครวญถึง