การคร่อม คือ

• คร่อม

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• คร่อม     คฺร่อม ก. ยืนหรือนั่งแยกขาให้ของอยู่ใต้หว่างขา, ยงโย่ให้ของอยู่ใต้ตัว เช่น เอาตัวคร่อมไว้ นอนคร่อม, เอาสิ่งของเช่นโต๊ะเก้าอี้ตั้งในอาการเช่นนั้น
• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• การค้อม    การน้อม การเหนี่ยว การโน้ม
• การครัว    น. การหุงหาอาหาร.
• การครูด    การขัด การถู การสี การเช็ด การขูด
• การค้อมตัวลง    การคารวะ
• การครอบ    การคลุม การปก
• การคราง    การบ่น การพูดเสียงสะอื้น การสะอื้น
• การคราด    การคราดดิน
• การครุ่นคิด    การพิจารณา การใคร่ครวญ การไตร่ตรอง การกังวล
• การครูดไถ    การสึกกร่อน
• การคุ้มครอง    การคุ้มกัน การอารักขา การเก็บไว้ในที่ปลอดภัย การเป็นผู้ปกครอง การป้องกัน การปกป้อง ความระมัดระวัง ความระแวดระวัง การดูแล อารักขา อารักษ์