การฆ่าปศุสัตว์ คือ

• การฆ่าสัตว์
  การฆ่าชําแหละ
  อาการเลือดออก

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การฆ่า     ผู้ฆ่า การกลับ การยกเลิก การลบล้าง การทำให้ตาย การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต การสังหาร การฆาตกรรม การฆ่าฟัน การเข่นฆ่า การประหาร การฆ่าสังหาร การลอบสังหาร
• ฆ่า     ก. ทำให้ตาย เช่น ฆ่าคน ฆ่าสัตว์; ทำให้หมดไป, ทำให้สิ้นไป, เช่น ฆ่าเวลา ฆ่ากลิ่น ฆ่าข้อความ.
• ปศุ     ปะสุ น. สัตว์เลี้ยงสำหรับใช้แรงงาน เช่น ช้าง ม้า วัว ควาย บางทีก็รวมถึงสัตว์เลี้ยงที่ใช้เป็นอาหารด้วย เช่น แพะ แกะ หมู, มักใช้ประกอบคำ สัตว์
• ปศุสัตว์     n. สัตว์เลี้ยงใช้แรงงานเช่น ช้าง ม้า แพะ แกะ วัว ควาย ชื่อพ้อง: ปศุ ตัวอย่างการใช้: การปลูกพืช และการเลี้ยงปศุสัตว์ รวมทั้งการผสม
• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตว     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• สัตว์     สัดตะวะ-, สัด น. สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง, ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง
• การปรับปรุงทุ่งหญ้าปศุสัตว์    การปรับปรุงทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์
• การปศุสัตว์    กสิกรรม การจัดการอย่างระมัดระวังและประหยัด การทำนา การทำฟาร์ม การทำไร่ การทำไร่ไถนา การเกษตร การเคหศาสตร์ เกษตรกรรม เกษตรศาสตร์
• การจัดการปศุสัตว์    การจัดการฝูงสัตว์
• การต้อนจับปศุสัตว์    การแสดงความสามารถในการขี่ม้าและใช้ห่วงเชือกคล้องวัว การแสดงความสามารถในการขี่รถจักรยานยนต์ คอกสำหรับจับปศุสัตว์
• การฆ่าสัตว์    การฆ่าชําแหละ การฆ่าปศุสัตว์ อาการเลือดออก
• ฟาร์มปศุสัตว์    ทุ่งเลี้ยงปศุสัตว์ บุคคลที่ทำงานในฟาร์มปศุสัตว์ ทุ่งเลี้ยงสัตว์

• ด้วยการฆ่าปศุสัตว์ และทำลายสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขา