การจับมือทักทาย คือ

• การจับมือกัน

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การจับ     การคลํา การลูบคลํา การสัมผัส การแตะต้อง การหยุด การกั้นขวาง การสกัดกั้น การกํา การฉวย การยึดเกาะ การคว้า การไขว่คว้า การจับกุม การยึด การยึดครอง
• จับ     ก. อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้; เกาะ เช่น นกจับคอน; ติด เช่น เขม่าจับก้นหม้อ; กินหรือกลืน ในความว่า
• จับมือ     ก. ทักทายตามธรรมเนียมตะวันตกโดยบุคคล ๒ คน ประสานมือขวาของกันและกันแล้วเขย่า, เรียกอาการที่ครูสอนโดยจับมือผู้เริ่มเรียนให้ทำตามในการสอนบางวิชาเช่น
• จับมือทักทาย     ทักทาย
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• ทัก     ๑ ก. กล่าวเป็นเชิงเตือน, พูดโอภาปราศรัยด้วยอัธยาศัยไมตรีเมื่อพบหน้ากัน, กล่าวหรือออกเสียงให้ระวังหรือสังเกตว่าจะเป็นภัยตามลัทธิที่ถือกัน เช่น
• ทักทาย     ก. ไต่ถามถึงความเป็นอยู่หรือทุกข์สุขอย่างเป็นกันเอง.
• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาย     ๑ ก. บอกเหตุการณ์หรือความเป็นไปที่จะเกิดในเบื้องหน้า, ทำนาย ก็ว่า. ๒ ( กลอน ) ก. ยก; ถือ เช่น ทายธนู ว่า ถือธนู. ๓ น. ป่า. ( ป. ; ส.
• โบกมือทักทาย    โบกทักทาย
• การทักทาย    n. ไต่ถามถึงความเป็นอยู่หรือทุกข์สุขอย่างเป็นกันเอง ชื่อพ้อง: การทัก, การปฏิสันถาน ตัวอย่างการใช้: คนไทยใช้การไหว้เพื่อแสดงการทักทาย
• การจับมือกัน    การจับมือทักทาย
• การจ่าย    การจ่ายเงิน การจ่ายแจก การปัน การแจกแจง

• การจับมือทักทายของสุภาพบุรุษกับพระสงฆ์ ตามธรรมเนียมอเมริกัน อนุโลมให้ทำได้ แต่มิใช่ขนบธรรมเนียมของชาวไทย