การตั้งสัตย์ปฏิญาณ คือ

• การสาบาน

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ตั้ง     ก. ชูตัว, ชูตัวหรือทำให้ทรงตัวในลักษณะที่ไม่ใช่นอนหรือล้ม, เช่น ขนตั้งชัน ต้นข้าวเอนแล้วกลับตั้งขึ้น ตั้งขวด ตั้งตุ๊กตา; ทรง, ดำรง, เช่น
• สัต     ๑ สัด, สัดตะ- ว. ดี, งาม; น่านับถือ. ( ส. ). ๒ สัด, สัดตะ- ว. เจ็ด. ( ป. สตฺต; ส. สปฺต).
• สัตย     สัดตะยะ-, สัด น. ความจริง เช่น รักษาสัตย์, คำมั่นสัญญา, เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ. ว. จริง เช่น วาจาสัตย์,
• สัตย์     สัดตะยะ-, สัด น. ความจริง เช่น รักษาสัตย์, คำมั่นสัญญา, เช่น เสียชีพอย่าเสียสัตย์ ลูกเสือให้สัตย์ปฏิญาณ. ว. จริง เช่น วาจาสัตย์,
• ปฏิ     คำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. ( ป. ; ส. ปฺรติ).
• ปฏิญาณ     ปะติยาน ก. ให้คำมั่นสัญญา โดยมากมักเป็นไปตามแบบพิธี.
• ญาณ     ยาน, ยานะ-, ยานนะ- น. ปรีชาหยั่งรู้หรือกำหนดรู้ที่เกิดจากอำนาจสมาธิ, ความสามารถหยั่งรู้เป็นพิเศษ. ( ป. ; ส. ชฺาน).
• การส่งสัญญาณ    การกระจายเสียง
• การปฏิญาณตัว    การประกาศ การแสดงตัว การประกาศความศรัทธา
• การให้คําปฏิญาณ    การให้คํามั่นสัญญา การให้สัตยาบัน
• คำปฏิญาณ    n. คำรับรองซึ่งบุคคลหนึ่งให้ไว้กับบุคคลอื่นว่าจะกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง , , ชื่อพ้อง: คำสัญญา, คำสาบาน, คำมั่นสัญญา ตัวอย่างการใช้: ประชาชนที่ได้มาร่วมชุมนุมในที่นี้ได้ให้คำปฏิญาณตนว่า
• คําปฏิญาณ    คํามั่น คําสัญญา คําสัตย์ สัจจะ คําสาบาน คํามั่นสัญญา ข้อผูกมัด สัญญา
• ปฏิญาณตน    สาบานตน สัญญา