การทแยง คือ

• การลาด
  การเอียง
  พื้นลาด
  พื้นเอียง
  ส่วนที่เอียงลาด

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• รท     รด, ระทะนะ น. ฟัน, งา, เช่น ทวิรท = สัตว์ ๒ งา คือ ช้าง. ( ป. , ส. ).
• ทแยง     ทะ- ว. เฉียง, เฉลียง.
• แยง     ๑ ก. แหย่เข้าไปในช่องหรือในรู เช่น เอาขนไก่แยงหู, สอดดู, แลดู. ๒ ก. เยง, กลัว, เกรง.
• ยง     ๑ ว. อร่ามเรือง, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น โฉมยง ยุพยง. ๒ ว. ยั่งยืน, มั่นคง, คงทน, ยืนนาน, เช่น อยู่ยงคงกระพัน ยืนยง. ๓ ว. กล้าหาญ
• ทแยงกัน    ขวางกัน เป็นรูปกากบาทหรือรูปกางเขน เป็นรูปกางเขน ไขว้กัน
• ทแยงมุม    ว. เฉียงจากมุมหนึ่งไปยังมุมตรงข้าม.
• เส้นทแยง    น. เส้นตรงที่ลากในแนวเอียงจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่ง.
• เส้นทแยงมุม    น. เส้นตรงที่ลากจากมุมหนึ่งไปยังมุมตรงข้าม.
• กากบาททแยงมุม    กากบาทไขว้ กางเขนไขว้
• การทำให้เสียงแยก    การถ่ายภาพสามมิติ ตัวพิมพ์ที่จำลองจากตัวเรียง ระบบเสียงสเตอริโอ ระบบเสียงแยก เครื่องแยกเสียง แม่พิมพ์ตะกั่ว
• การทําให้แย่ลง    ความตกต่ํา ความเสื่อม
• ซี่โค้งหลังคาทแยง    ความถี่สะสม ที่ครอบสายไฟทั้งหมด ปลายทู่ของหัวจรวด เส้นแจกแจง โค้งรูปยอดแหลม
• ผ้าลายทแยง    สิ่งทอลายทแยง