การปฏิเสธคําเชิญ คือ

• การบอกปัดอย่างนุ่มนวล
  การปฏิเสธอย่างสุภาพ

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การปฏิเสธ     การไม่ยอมรับ ความไม่ชอบ การยกเลิก การบอกปัด คําปฏิเสธ ความไม่เห็นด้วย การคัดค้าน การออกเสียงปฏิเสธ การไม่ยินยอมตาม การหักล้าง ไม่ การเพิกถอน
• ปฏิ     คำอุปสรรคในภาษาบาลีใช้นำหน้าศัพท์อื่น แปลว่า เฉพาะ, ตอบ, ทวน, กลับ. ( ป. ; ส. ปฺรติ).
• ปฏิเสธ     ก. ไม่รับ, ไม่ยอมรับ, เช่น ปฏิเสธการเชิญ, ไม่ยอมรับข้อเท็จจริง เช่น ปฏิเสธข้อกล่าวหา; ( ไว ) แสดงความหมายตรงกันข้ามกับยืนยัน รับ หรือ ยอมรับ. ( ป.
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• สธ     กระทรวงสาธารณสุข
• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• คําเชิญ     คําเชื้อเชิญ คําชักชวน คําเชิญชวน
• เชิญ     ก. แสดงความปรารถนาเพื่อขอให้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งด้วยความเคารพหรืออ่อนน้อม เช่น เชิญเทวดา เชิญมารับประทานอาหาร; ถือ อุ้ม ชู
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• การปฏิเสธความเชื่อ    การไม่เชื่อ
• การปฏิเสธตัวเอง    การไม่สนใจตัวเอง
• เป็นการปฏิเสธ    เป็นการคัดค้าน
• การปฎิ-เสธความต้องการของตัวเอง    การควบคุมจิตใจ การควบคุมตนเอง การบังคับตนเอง การหักห้ามใจ การอดใจ