การปนกัน คือ

• การรวมกัน
  การผสมกัน

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ปน     ก. ประสมกัน เช่น ข้าวเจ้าปนข้าวเหนียว, แกมกัน เช่น พูดไทยปนฝรั่ง, รวมกัน เช่น อย่าเอาผ้านุ่งกับเสื้อซักปนกัน,
• ปนกัน     ผสม ประสม ประสมประเส พลอยเข้าด้วย รวมกัน ผสมกัน
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• การปนเปกัน    การรวมกัน ความหลากหลาย การผสม
• การประสานกัน    สัมพันธมิตร การรวมเป็นหนึ่งเดียว การร่วมกัน การร่วมมือกัน การทํางานประสานกัน การทํางานร่วมกัน การสอดคล้องกัน
• เป็นการปลุกปั่น    เป็นการล่อหลอก
• การปลอมปน    การปลอมปนในอาหาร การปลอมปนในอาหารสัตว์
• การปล่อยขีปนาวุธ    การปล่อยจรวด การยิงจรวด
• การปัน    การจ่าย การจ่ายแจก การแจกแจง การแจก การแบ่ง พิภาค
• การปั่น    การหมุน การทําให้หมุน การหมุนเวียน การวกวน การหมุนรอบอย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับการหมุนรอบอย่างรวดเร็ว เกี่ยวกับการหมุนเวียน
• การปั้น    การหล่อ การแกะสลัก การพิมพ์แบบ คิ้วที่หล่อบนผนังหรือมุมตึก สิ่งที่พิมพ์ขึ้น สิ่งที่หล่อขึ้น
• การปีน    การไต่ การขึ้น การคลาน การตะกาย การตะเกียกตะกาย การปีนป่าย การเคลื่อนขึ้น