การปล่อยปละละเลย คือ

• การขาดความเอาใจใส่

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การปล่อย     การตก การทิ้ง การหล่น การละ การละวาง การสละ การกระจาย การสลัด
• ปล่อย     ปฺล่อย ก. ทำให้ออกจากสิ่งที่ติดอยู่ ผูกอยู่ หรือข้องอยู่ เป็นต้น เช่น ปล่อยนักโทษ ปล่อยนก; ยอมให้ เช่น ปล่อยให้เข้ามา; ละเลย เช่น
• ปล่อยปละละเลย     ก. ไม่เอาใจใส่, ทอดทิ้ง.
• ล่อ     ๑ น. สัตว์พันทางที่เกิดจากการผสมระหว่างลากับม้า ใช้เป็นสัตว์ต่าง. ๒ ก. ใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นอุบายชักนำ เช่น เอาน้ำตาลล่อมด เอาเหยื่อล่อปลา;
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ปละ     ๑ ปะละ น. ชื่อมาตราน้ำหนักมคธ ๑๐๐ ปละ เป็น ๑ ตุลา, ๒๐ ตุลา เป็น ๑ ภาระ. ( ป. , ส. ). ๒ ปฺละ ก. ปล่อย, ละทิ้ง, ละเลย, มักใช้เข้าคู่กับคำ
• ละ     ๑ ก. อาการที่แยกตัวให้พ้นจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งซึ่งเกี่ยวข้องอยู่ เช่น ละถิ่น ละบ้าน ละสมณเพศ; ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ;
• ละเลย     ก. เพิกเฉย, ทอดทิ้ง, เช่น ละเลยไม่เอาธุระ
• เลย     ก. พ้นหรือเกินจุดที่กำหนด เช่น เลยเวลาเที่ยงไปตั้งนาน รถเลยบ้านไปแล้ว อายุเลยวัยกลางคน. ว. ใช้ประกอบหน้ากริยาแสดงว่ากระทำกริยาอีกอย่างหนึ่งต่อไป
• ปล่อยปะละเลยให้ผุพัง    ไม่ได้รับการดูแล
• การปลูกพืชและเลี้ยงสัตว์ใต้น้ำ    เกษตรกรรมใต้น้ำ
• การละเลย    การถูกทอดทิ้ง การเพิกเฉย ความประมาท ความหละหลวม ความไม่เอาใจใส่ การไม่เอาใจใส่ การปล่อยไว้ การละไว้ ความล้มเหลว การละเว้นไม่ยอมปฏิบัติตาม การมองข้าม การไม่สังเกต การผิดสัญญา การทอดทิ้ง การทิ้ง การทิ
• อย่างละเลย    อย่างไม่สนใจ

• มองว่านี่เป็นการปล่อยปละละเลย
• นำเด็กออกจากสถานการณ์ที่เป็นภาวะเสี่ยงแบบรุนแรงหรือเฉียบพลัน ใน พ .ศ . ๒๕๕๗ เราช่วยเด็ก ๙ รายจากการถูกทารุณกรรม การล่วงละเมิดทางเพศ และการปล่อยปละละเลย
• กระตุ้น แต่ไม่บังคับ ความเครียดมีส่วนทำให้โรคจิตเภทกำเริบได้ จึงไม่ควรมุ่งหวังหรือผลักดันผู้ป่วยมากเกินไป แต่การปล่อยปละละเลยก็ทำให้อาการแย่ลงได้เช่นกัน