การป้อยอ คือ

• การยกยอ
  การประจบประแจง

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ป้อ     ว. อาการของไก่ที่คึกกรีดปีกไปมา, มีอาการกรีดกราย หยิบหย่ง; อ่อน เช่น ไข่ป้อ; ป๋อ.
• ป้อย     ๑ ( ถิ่น ) ก. แช่ง, ด่า. ๒ ว. แล้ว ๆ เล่า ๆ, มักใช้เข้าคู่กับคำ คลำ เมื่อรู้สึกเจ็บ ว่า คลำป้อย, ป้อย ๆ ก็ว่า.
• ป้อยอ     ก. ตามใจหรือเอาใจจนเกินไป, ยกย่องเยินยอจนเกินพอดี, บำรุงบำเรอจนเกินไป.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• การปล่อยออก    การระบายออก
• การปล่อยออกมา    การจัดพิมพ์ออกมา สิ่งที่ปล่อยออกมา
• การปลดปล่อยอารมณ์    การปลดปล่อย
• การปราชัยอย่างคาดไม่ถึง    การพ่ายแพ้
• การปล่อย    การตก การทิ้ง การหล่น การละ การละวาง การสละ การกระจาย การสลัด
• การปล่อยอากาศหรือแก๊สออก    การเพิ่มค่าเงินสูง ภาวะเงินฝืด
• การประชุมสุดยอด    ประชุมสุดยอด
• การปล่อยตัว    การตามใจตัว การปล่อยตัวเองให้หมกมุ่นอยู่ในโลกีย์