การพร่ําว่า คือ

• การบ่น
  การบ่นว่า
  การว่า
  การว่ากล่าว

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พร่ํา     ร่ํา รําพัน พูดพร่ํา บ่น ปากเปียก ปากเปียกปากแฉะ พูดเกี่ยวกับ พร่ําพูด
• ร่ํา     พร่ํา รําพัน
• ร่ําว่า     พิไร ร่ําร้อง ร่ําไร รําพัน
• ว่า     ก. พูด, บอก, เช่น เขาว่า ที่นี่ฝนตกทุกวัน; ดุ เช่น อย่าเอะอะไป เดี๋ยวครูว่าเอา, ติ เช่น ดีแต่ว่าเขา; ดุด่าว่ากล่าว เช่น ว่าไม่ได้ ก็เลี้ยงไม่ได้;
• การพูดพร่ํา    การพูดเรื่อยเปื่อย
• การพรม    การโปรย การโรย
• การพร่อง    n. การไม่เต็มตามอัตราเพราะลดหรือขาดไป เช่น น้ำพร่องโอ่ง ข้าวสารพร่องกระสอบ , , ชื่อพ้อง: การขาด, ความร่อยหรอ ตัวอย่างการใช้: อุทกภัยที่เกิดขึ้นเกิดจากการพร่องของดิน ทำให้ดินไม่สามารถอุ้
• การพร่ำ    การขอร้องอย่างไม่หยุด การรบเร้า
• การพูดซ้ํา    การกล่าวซ้ํา การทําซ้ํา
• การพ่นน้ํา    การพ่น การฉีดน้ํา
• การพรมน้ำ    การประพรม