การพูดเปรย คือ

• การบอกใบ้
  การพูดเป็นนัย
  การเสนอแนะเป็นนัยๆ
  การแย้ม

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การพูด     คําพูด การเอ่ยปาก การเปล่งเสียง การกล่าวคําพูด การกล่าวคำพูด การร้อง คารม ฝีปาก ระดับสูงสุด สิ่งที่เปล่งออก เสียงร้อง เสียงเปล่ง วิทยา ศาสตร์
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• พูดเปรย     v. กล่าวขึ้นมาลอยๆ, กล่าวนำมาก่อนหน้าแล้ว , , ชื่อพ้อง: เปรย, พูดเปรยๆ ตัวอย่างการใช้: เขาพูดเปรยเรื่องสึกกับอาตมามานานแล้ว
• เปร     เปฺร ก. เบนไป, เซไป, เอนไป, หลีกไป.
• เปรย     เปฺรย ก. กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน. ว. อาการที่กล่าวขึ้นมาลอย ๆ เพื่อให้ผู้อื่นได้ยิน เช่น เคยพูดเปรยไว้ พูดเปรย ๆ.
• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• การพ่นสเปรย์    การฉีดสเปรย์
• การพูดเปรียบเทียบ    การใช้คําอุปมา
• การพูดเป็นนัย    การประจบประแจง การพูดเป็นเชิง การพูดเหน็บแนมหรือเสียดสี การแย้ม การบอกใบ้ การพูดเปรย การเสนอแนะเป็นนัยๆ
• การพูดเป็นเชิง    การประจบประแจง การพูดเป็นนัย การพูดเหน็บแนมหรือเสียดสี การแย้ม
• การพูดเรื่อยเปื่อย    การพูดพร่ํา

• มีการแสดงเล็ก ๆ นี้หมายถึงการพูดเปรยว่าคุณกำลังจะโยนฉันลงมาจากหลังคาหรือไม่