การร่อยหรอ คือ

• การกร่อน
  การสึกหรอ

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• ร่อ     ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
• ร่อย     ก. ค่อยหมดไป, กร่อนไป, เช่น คมมีดร่อย.
• ร่อยหรอ     ก. ค่อยหมดไป, หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, เช่น เงินทองร่อยหรอ.
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• หรอ     หฺรอ ก. สึกเข้าไป, กร่อนเข้าไป, ในคำว่า สึกหรอ ร่อยหรอ.
• รอ     ๑ น. หลักปักกันกระแสน้ำ เช่น ทำรอกันตลิ่งพัง. ๒ ก. คอย เช่น รอรถ รอเรือ; ยับยั้ง เช่น รอการพิจารณาไว้ก่อน รอการลงอาญาไว้ก่อน; เกือบจด, จ่อ,
• การรอคอย    ช่วงเวลาที่ใช้ในการรอคอย การรอจังหวะ การรับใช้ การเลื่อนเวลา ช่วงเวลาการรอคอย รอปรนนิบัติราชนิกุล รับใช้ปรนนิบัติรอคอย) การคอย การรอ
• การรอ    การคอย การรอคอย
• การรีรอ    การคัดค้าน การแย้ง คำคัดค้าน ผู้แย้ง
• กฎเกณฑ์ที่เคร่งครัดเกี่ยวกับการกิน การออกกำลังกายหรือกิจกรรมอื่น ๆ    ระบบการเมือง รัฐบาล
• ความร่อยหรอ    การขาด การพร่อง
• การอธิบายหรือการตีความข้อเขียน    การอธิบายและการตีความหมายในพระคัมภีร์ไบเบิล
• รอยห่าง    ช่องว่าง รอยแตก รอยแยก ช่องโหว่