การสัพยอก คือ

• การพูดตลก
  การล้อเล่น
  คําพูดตลกคะนอง

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• รส     น. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. ( ป. , ส. ).
• สัพ     ว. สรรพ, ทุกสิ่ง, ทั้งปวง, ทั้งหมด. ( ป. สพฺพ; ส. สรฺว).
• สัพยอก     สับพะยอก ก. หยอกเย้า เช่น ผู้ใหญ่สัพยอกเด็กว่าเป็นแม่สายบัวแต่งตัวเก้อ. ว. ที่พูดหยอกเย้า เช่น อย่าโกรธเลย เขาพูดจาสัพยอกเท่านั้น,
• ยอ     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
• ยอก     ก. ตำฝังอยู่ในเนื้อ เช่น หนามยอกเอาหนามบ่ง, รู้สึกเจ็บแปลบคล้ายมีอะไรมาเสียดแทง เช่น รู้สึกยอกอก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• การยักยอกทรัพย์    การยักยอก การยักยอกเงิน
• การสํารอก    การอาเจียน การอ้วก
• การขยอก    การกลืน การกลืนลงไป
• การถ่ายออก    การทำให้เป็นโมฆะ การทำให้ไม่ได้ผล การว่าง การเพิกถอน
• การพูดหยอก    การกระทำที่ขี้เล่น การล้อเล่น การหยอกเย้า ความตลก คำพูดที่หยอกเย้า นิสันตลก นิสัยขี้เล่น เย้า
• การยักยอก    n. การหลอกลวง หรือการยึดเอาเงินหรือทรัพย์สินที่ผู้อื่นมอบให้ดูแล หรือให้รักษา มาเป็นของตนเองโดยผิดกฎหมาย ตัวอย่างการใช้: ท่านเจ้าอาวาสเห็นว่าการยักยอกเป็นความผิดอันใหญ่หลวงที่จะต้องปราชิ
• การย้ายออก    การถอนออก การเคลื่อนย้ายได้ การลา การหยุดงาน การหยุดภาค การออกไป ระยะหยุดงาน ระยะหยุดภาค วันนักขัตฤกษ์ เวลาว่าง การปลดออก การไล่ออก การขับไล่ การบังคับให้คนออกไปจากที่ที่อยู่ การเคลื่อนออก